عوامل موثر بر ارتقاي عملكرد سازمان هاي بخش دولتي ايران

تحقيقات مديريتي بر اهميت نقش آفريني عوامل اقتضايي در ارتقاي عملكرد سازماني تاكيد دارد. به هر حال، مطالعات نظري و تجربي بسيار اندكي در زمينه عوامل موثر بر عملكرد سازماني در بخش دولتي ايران صورت گرفته است. اين مقاله حاصل كار پژوهشي در اين خصوص است كه سعي دارد اين شكاف علمي را پركند. بررسي تحقيقات مرتبط و مصاحبه با خبرگان به شناسايي بيست و يك عامل اقتضايي منجر شد كه عملكرد سازماني را در بخش دولتي تحت تاثير قرار مي دهند. روش تحقيق كمي مبتني بر تحليل عاملي و تحليل مسير براي بررسي چگونگي تاثيرگذاري اين عوامل طراحي، و روابط بين عملكرد سازماني و عوامل اقتضايي موثر در قالب يك مدل ساختاري مبتني بر چهار عامل تدوين شد. در اين مدل، بهبود سازماني به عنوان اولين عامل تاثيرگذار در عملكرد سازماني در بخش دولتي ايران شناخته شد. ارزش همگاني، يادگيري سازماني، و مديريت كيفيت به عنوان ديگر عوامل موثر شناسايي شدند. بي شك، مدل ساختاري طراحي شده دانش مفيدي را براي تعريف ساز و كارهاي مديريتي در ارتقاي عملكرد سازماني در بخش دولتي ايران فراهم مي سازد، كه با در نظر گرفتن سازه هاي هر يك از عوامل چهارگانه پيشنهادهاي كاربردي ارايه شده است.