تاثير حفاظتي بازكننده كانال هاي پتاسيمي ميتوكندريايي وابسته به ATP بر جمعيت نورونهاي كورتيكال مغز رت

هدف: تا به حال درمان دارويي موثري براي پيشگيري از كاهش تعداد نوروني بعد ازسكته مغزي مشخص نشده است. در مطالعه حاضر اثر تنظيم كننده هاي كانالهاي ميتوكندري بر تعداد نورونهاي كورتكس مغز رت و فعاليت نورولوژيكي بعد از ايسكمي - ريپرفيوژن بررسي شده است. مواد و روشها: در رتهاي نژاد ويستار يك هفته بعد از تجويز داروهاي تنظيم كننده كانالهاي پتاسيمي چهار رگ اصلي خون دهنده به مغز به مدت 15 دقيقه مسدود و سپس پرفيوژن برقرار شد. 24 ساعت بعداز ريپرفيوژن سطح هوشياري و اعمال حركتي توسط متد Lemay و Tarloe به ترتيب ارزيابي گرديد، همچنين با استفاده از رنگ آميزي كريزل ويولت و ميكروسكوپ نوري تعداد كل سلولها و سلولهاي نرمال در كورتكس پريتال بررسي شد و نتايج توسط نرم افزار ANOVA اناليز شد. يافته ها: جمعيت نوروني در گروههايي كه ديازوكسايد به عنوان بازكننده طبيعي پتاسيم داده شد در مقايسه با گروه كنترل به طور معني داري افزايش يافت. نتيجه گيري: شمارش سلولي و ارزيابي نورولوژيكي در In vivo وابسته به دوز تنظيم كننده كانال هاي پتاسيم وابسته به ATP هستند. نتايج ما نشان داد كه استفاده از ديازوكسايد بقاي نورون ها را در صدمات مغزي ناشي از ايسكمي - ريپرفيوژن افزايش مي دهد.