تعيين انرژي قابل سوخت و ساز پودر گوشت و استخوان در خروس بالغ لگهورن

انرژي قابل سوخت و ساز شش نمونه پودر گوشت و استخوان با 35 خروس بالغ لگهورن با ميانگين وزن 63.02±1868 در قالب طرح كاملا تصادفي در 7 گروه تعيين شد. يك گروه از آنها جهت تعيين دفع انرژي با منشا داخلي مورد استفاده قرار گرفت. تعادل نيتروژن در بين نمونه هاي پودر گوشت و استخوان منفي بوده و تفاوت معني داري بين آنها مشاهده نشد ولي تفاوت ميزان دفع انرژي تصحيح شده براي تعادل نيتروژن، معني دار بود (p<0.05). انواع انرژي قابل سوخت و ساز شامل AME، AMEn، TME و TMEn در بين نمونه هاي پودر گوشت و استخوان تفاوت معني داري (p<0.05) نشان داد. ميانگين و دامنه تغييرات آنها به ترتيب برابر 2686 (2200 تا 2987)، 2755 (2237 تا 3010)، 3183 (2692 تا 3484) و 2993 (2473 تا 3253) كيلوكالري در كيلوگرم بود. بازده انرژي خام (TMEn/ GE) از 0.623 تا 0.647 متغير بوده و از اين لحاظ در بين نمونه هاي پودر گوشت و استخوان تفاوت معني داري مشاهده شد (p<0.05). ميانگين قابليت سوخت و ساز ظاهري و حقيقي ماده خشك پودر گوشت و استخوان برابر 34.94 و 51.63 درصد بود و تفاوت معني داري بين آنها وجود داشت (p<0.05). AMEn و TMEn، همبستگي منفي معني داري با خاكستر خام به ترتيب برابر 0.90 (p=0.0138) و -0.87 (p=0.0224)، نشان دادند. همچنين همبستگي AMEn و TMEn با انرژي خام برابر 0.96 (p=0.0024) و 0.94 (p=0.0039) بود. تجزيه رگرسيون ساده TMEn روي ماده خشك قابل سوخت و ساز حقيقي نشان داد كه مي توان آن را با ضريب تبيين برابر 0.77 برآورد كرد. تجزيه رگرسيون چندگانه به روش مرحله اي نشان داد كه انرژي خام تنها متغير پيشگويي كننده TMEn با ضريب تبيين معادل (p=0.0023) 0.92 مي باشد.