رابطه بين خسارت خوك وحشي و خصوصيات ريخت شناسي سوزني برگان در جنگل كاري هاي پايين بند شرق مازندران ( مطالعه موردي : كوهسار كنده)

طرح سازگاري سوزني برگان غير بومي در منطقه پايين بند جنگل هاي نكا (كوهسار كنده) در قالب بلوك هاي كامل تصادفي با هشت تيمار و سه تكرار از سال 1371 در دست اجرا مي باشد. از آنجايي كه خوك وحشي (گراز) اصلي ترين عامل خسارت به درختان است، بررسي حضور خوك وحشي موضوع تحقيق حاضر را تشكيل مي دهد. آماربرداري صد درصد از كليه پايه هاي صدمه ديده صورت گرفت. نتايج حاصل نشان داد كه گونه هاي سوزني برگ كاج تدا با متوسط 20.33 درخت خسارت ديده در 300 متر مربع (20.17 درصد) و كاج رادياتا با متوسط 13.67 درخت خسارت ديده در 300 متر مربع (20.62 درصد) بيشترين ميزان آسيب را نسبت به ساير گونه هاي سوزني برگ به خود اختصاص داده اند. تجزيه و تحليل مولفه هاي اصلي نيز نشان داد كه گونه هاي مختلف سوزني برگ بر اساس تعدادي از ويژگي هاي تك درختان خسارت ديده و برخي از خصوصيات توده هاي گونه هاي مختلف سوزني برگ بر ميزان خسارت حاصل از حمله خوك وحشي (گراز) تاثير داشته است. گونه هاي كاج رادياتا و تدا با رشد كمي و كيفي بسيار مناسب همراه با هرس طبيعي تا ارتفاع بالاي تنه، افزايش خسارت ناشي از حمله خوك وحشي را موجب شده اند و اين در حالي است كه گونه كاج سياه با رشد كمي و كيفي نامناسب، ارتفاع متوسط درخت، هرس طبيعي در ارتفاع پايين و ميزان درصد زنده ماني بالا، مانعي طبيعي براي حضور خوك وحشي فراهم آورده و به كاهش ميزان خسارت منجر شده است. گونه هاي كاج كاشفي و سدروس دئودارا نيز به لحاظ رشد كمي و كيفي متوسط و درصد زنده ماني پايين ميزان خسارت حاصل از حمله خوك وحشي را كاهش داده اند.