بررسي تجربي پارامترهاي عملكرد و آلايندگي موتور ديزل با استفاده از سوخت جايگزين بيوديزل

بيوديزل به عنوان سوخت جايگزين گازوييل به آساني قابل استفاده در موتور ديزل بوده و دوستدار محيط زيست است. با افزايش قيمت جهاني سوختهاي فسيلي در آينده، بيوديزل توانايي رقابت اقتصادي با آنها را خواهد داشت زيرا منابع اوليه توليد سوخت بيوديزل، تري گليسيريدها و مشتقات آن هستند كه از روغنهاي گياهي )پسماند روغنهاي خوراكي يا غيرخوراكي( يا چربيهاي حيواني به دست مي آيند. در اين تحقيق امكان استفاده از بيوديزل حاصل از روغن آفتاب گردان در يك موتور ديزل كم دور (Mليستر 8.1) مطالعه شده است. پارامترهاي عملكردي و آلاينده هاي خروجي موتور در تركيبات مختلفي از سوخت بيوديزل و گازوييل بر مبناي حجمي B00)، B10، B20، B30، B40 و (B100 بررسي شد. نتايج آزمونهاي كوتاه مدت موتور كه بر مبناي استاندارد ECE R-49 انجام شد، نشان داد كه با افزايش سهم بيوديزل تا %20 حجمي، مشخصه هايي نظير حداكثر فشار داخل محفظه احتراق، دماي خروجي اگزوز، زمان تاخير در اشتعال، سرعت دوراني موتور، بازده حرارتي انديكاتوري و ترمزي در جهت كارايي مناسب موتور افزايش مي يابد. همچنين به دليل بهبود كيفيت احتراق، انتشار آلاينده هاي CO و UHC كاهش مي يابد، ليكن آلاينده NOx به دليل احتراق شديدتر و در نتيجه توليد فشار و دماي بالاتر، افزايش مي يابد. مصرف سوخت ويژه ترمزي در اين تركيب كمترين مقدار را دارد كه از نظر اقتصادي بسيار مهم است.