تاثير جرم راننده بر سلامتي و آسايش او و مدت زمان مجاز رانندگي در سه نوع تراكتور متداول در ايران

امروزه به ایمنی شغلی كشاورزان در كشورهای در حال توسعه كمتر توجه می‌شود. این مسأله برای رانندگان تراكتورها كه در معرض شرایط بسیار نامناسب محیط كار و ارتعاش زیاد تراكتور و صندلی آن قرار دارند از اهمیت بیشتری برخوردار می‌باشد. بنابراین بررسی منابع ارتعاش و روش‌های كاهش آن در تراكتورها از اهمیت خاصی برخوردار می‌باشد. در این پژوهش ارتعاش وارد بر بدن چند راننده تراكتور با جرم‌های متفاوت هنگام رانندگی با سه تراكتور متداول در ایران هنگام انجام عملیات شخم با گاوآهن برگرداندار، دیسك زنی و حركت روی جاده آسفالت در دو سرعت پیشروی بررسی گردید. مقادیر شتاب روی تراكتور و بدن رانندگان تراكتور، هنگام رانندگی با تراكتور اندازه‌گیری و ثبت گردید و پس از انجام آنالیز فوریه روی این داده‌ها، ریشه میانگین مربع‌های شتاب وزن‌دار شده تیمارهای مختلف در دو وضعیت سلامتی و آسایش راننده، آنالیز و تجزیه و تحلیل گردیدند. نتایج به دست آمده بیانگر عدم وجود اختلاف معنی‌دار در سرعت‌های مختلف پیشروی بود. در حالی‌كه میانگین‌های‌ بردارهای شتاب روی تراكتورها و بدن رانندگان اختلاف معنی‌داری در سطح احتمال 1% نشان دادند به نحوی‌كه با افزایش جرم راننده، میانگین بردار شتاب روی بدن او كاهش می‌یافت. به‌عنوان مثال راننده با جرم 55 كیلوگرم بیشترین میانگین شتاب (8/9 متر بر مجذور ثانیه) و راننده با جرم 100 كیلوگرم كمترین میانگین شتاب( 3/3 متر برمجذور ثانیه) را به خود اختصاص داده بودند. با مقایسه مدت زمان مجاز رانندگی روزانه این سه تراكتور، در مجموع تراكتور جاندیر مدل 3140 و تراكتور یونیورسال مدل651 به ترتیب بیشترین و كمترین مدت زمان مجاز رانندگی روزانه را به خود اختصاص دادند. هم‌چنین پس از مقایسه میانگین‌های شتاب‌ روی بدن رانندگان مختلف با استاندارد‌های جهانی، سطح آسایش و راحتی این افراد هنگام رانندگی با این تراكتورها فوق‌العاده ناراحت به‌دست آمد.