اثر تجويز ژل فني توئين 1٪ در بهبود پارامترهاي پريودنتال در بيماران مبتلا به پريودنتيت مزمن

زمينه و هدف: فني توئين ابتدا براي درمان بيماران صرعي توصيه شد، ولي با توجه به اثرات مثبت آن در افزايش سرعت ترميم زخمها، استفاده از آن در درمان بيماريهاي پريودنتال نيز مورد توجه قرار گرفت. مطالعه حاضر با هدف تعيين اثر تجويز ژل فنى توئين 1% در بهبود پارامترهاى پريودنتال در بيماران مبتلا به پريودنتيت مزمن انجام شد. روش بررسي: در يك كارآزمايى بالينى، 18 بيمار مبتلا به پريودنتيت مزمن با عمق پاكت 4-5 ميلي متر كه سابقه ابتلا به بيماريهاي سيستميك نداشته و حداقل داراي دو دندان قرينه بودند انتخاب و درمان استاندارد جرم گيري و تسطيح ريشه براي كليه دندانها انجام شد. به صورت تصادفي، يك ناحيه از دهان جهت تزريق موضعي ژل فني توئين و ناحيه متقارن به عنوان شاهد انتخاب شده و متغيرهاي عمق پاكت و ميزان چسبندگي بافت همبند در هفته هاي پايه، دو، چهار و هشت اندازه گيري و داده ها با آزمون t زوجي و Repeated Measures ANOVA با درنظر گرفتن مقادير عمق پاكت و ميزان چسبندگي بافت همبند در زمان پايه به عنوان Covariate تجزيه و تحليل شدند. يافته ها: بعد از حذف اثر متغيرهاي عمق پاكت و ميزان چسبندگي بافت همبند در زمان پايه، كاهش معني دار آماري در ميانگين عمق پاكت (با P<0.05) و افزايش معني دار آماري در ميانگين ميزان چسبندگي بافت همبند (با P<0.001) در طول مطالعه ديده شد. نواحي مورد و شاهد نيز از نظر ميانگين عمق پاكت و ميزان چسبندگي بافت همبند اختلاف معني دار آماري داشتند. (P<0.001 در هر دو حالت). نتيجه گيري: استفاده موضعي از ژل فني توئين پس از جرم گيري، تسطيح ريشه دندانها و پاليش مي تواند در بهبود نسبي چسبندگي بافت همبند و كاهش عمق پاكت نقش موثري داشته باشد