مقايسه تأثير روايت درماني و رژيم درماني بر شاخص تصوير بدن زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقي

مقايسه تأثير روايت درماني و رژيم درماني بر شاخص تصوير بدن زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقي

سابقه و هدف: اين مطالعه با توجه به اهميت شاخص تصوير بدن در زنان مبتلا به اضافه وزن و چاقي و به منظور مقايسه نقش رژيم-هاي غذايي و روايت ‌درماني در اصلاح تصوير بدن زنان مبتلا به اضافه وزن انجام گرفت. مواد و روشها: در اين كارآزمايي باليني از بين مراجعه¬كنندگان به كلينيك تخصصي تغذيه و رژيم درماني،‌30 زن مبتلا به اضافه وزن انتخاب شدند و به¬طور تصادفي در دو گروه آزمايشي يك و دو و يك گروه كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايشي 1 فقط تحت رژيم درماني (به مدت 5 هفته)، گروه 2 علاوه بر رژيم درماني تحت روايت درماني نيز قرار گرفتند و گروه كنترل هيچ مداخله¬اي دريافت نكردند. جلسات روايت درماني شامل 12 جلسه 50 دقيقه¬اي بود كه هفته¬اي دوبار و به صورت گروهي اجرا شد. وزن افراد با حداقل لباس با ترازوي Seca با دقت 5/0 كيلوگرم و قد افراد در حالت ايستاده با قدسنج متصل به ترازو با دقت 5/0 سانتي¬متر اندازه گيري شد. شاخص توده بدن (Body Mass Index) با تقسيم كردن وزن بر مجذور قد بر حسب متر اندازه¬گيري شد. داده¬هاي مربوط به شاخص تصوير بدن با استفاده از پرسشنامه روابط چند بعدي خود-‌بدن گردآوري شد. تجزيه و تحليل داده¬ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 16 و آزمون تحليل كوواريانس، آزمون تعقيبي توكي و آزمون t انجام شد. يافته‌ها: در ارزيابي تصوير ذهني بدن در افراد گروه كنترل در ابتداي مطالعه ميانگين 20/135 و در انتهاي مطالعه، 60/134 به دست آمد. در گروه آزمايشي 1 ميانگين اين شاخص در ابتداي مطالعه 1/148 و پس از انجام مداخله 50/147 بود. در گروه آزمايشي 2، ميانگين شاخص تصوير بدن در ابتداي مطالعه 80/150 و در انتهاي مطالعه به 90/163 افزايش پيداكرد. تحليل داده¬ها نشان داد در پايان مطالعه، رژيم‌درماني در بهبود تصوير بدني اثر معني¬داري نداشته (05/0P>) اما روايت‌ درماني در اصلاح تصوير بدن زنان مبتلا به اضافه وزن از رژيم درماني مؤثرتر بوده است (001/0P<). نتيجه‌گيري: باتوجه به اثر روايت درماني بر بهبود تصوير بدن، اين روش از ساير روشهايي كه منجر به كاهش وزن بيشتر مي‌شود، مناسب¬تر است.

Background and Aim: Body image is an important concern in overweight women; thus, this study was carried out to compare the effect of diet therapy and narrative therapy on improvement of body image. Materials and Methods: This was an interventional study. Among the women who were referred to the clinic of nutrition and diet therapy, 30 overweight women were selected through randomized sampling and were randomly divided to two interventions and one control group. Group 1 only received diet therapy (for 5 weeks), group 2 received narrative therapy in addition to diet therapy and the control group received no intervention. Narrative therapy was a group therapy that consisted of 12 sessions, each lasting 50 minutes; the sessions were held twice a week. Weight of subjects was measured with light cloths by a Seca balance scale to the nearest 0.5 kg and their height was measured by stadio-meter to 0.5 cm. Body Mass Index was calculated by dividing weight (in kg) to squared height (in m2). Data of Body Image were gathered through Multidimensional Body-Self Relation Questionnaire. Data were analyzed by covariance analysis, Tukey and paired t test using SPSS 16 software. Results: At the beginning of the study, the mean score of body image in the control group was 135.20 and it was 134.60 after the intervention. In group 1, at the beginning of the study the mean score was 148.1 and after the intervention was 147.50. In group 2, at the beginning of the study the mean score was 150.80 and after the intervention the result was 163.90. Data analysis showed that at the end of the study diet therapy had no significant effect on improvement of body image (P>0.05). But narrative therapy was more effective than diet therapy in the improvement of body image in overweight women (P<0.001). ‍Conclusion: Narrative therapy can better improve body image; thus, this method is more suitable and has greater results in weight loss.