بررسي توزيع اندازه ي بلورها در سنگ‌هاي آذرين: رهنمودي بر روند تكامل ماگما در اتاقكهاي ماگمايي

بررسي توزيع اندازه ي بلورها در سنگ‌هاي آذرين: رهنمودي بر روند تكامل ماگما در اتاقكهاي ماگمايي

در اين پژوهش از بررسي كمّي بافت و توزيع اندازه¬ي بلورها بر فنوكريست¬هاي آمفيبول، پلاژيوكلاز و كوارتز همراه با بررسي¬هاي ريز پردازشي و دما- فشارسنجي روي كاني آمفيبول استفاده كرديم تا در خصوص فرايندهاي شكل¬گيري ماگما در اتاقك ماگمايي آگاهي¬هايي به دست آوريم. بررسي¬هاي سنگ¬نگاري و استفاده از دما- فشار سنجي همراه با بررسي منحني‌هاي توزيع اندازه¬ي بلورها در سنگ¬هاي آذرين نئوژن جنوب غرب تهران، نشانگر حضور سه توزيع جمعيتي در آمفيبول‌هاست كه حاكي از شرايط متفاوت تبلور در اعماق متفاوت و حضورحداقل سه اتاقك ماگمايي است. حضور پلاژيوكلاز در گدازه¬ها نشان دهنده¬ي تكامل ماگما در سطوح كم عمق¬تر و در شرايط فوگاسيته نسبتاً پايين¬تر آب و در اتاقك ماگمايي نزديك به سطح است.

In this study, quantitative textural analysis and crystal size distribution on amphibole, plagioclase and quartz in amphibole phenocrysts were studid by microprobe and thermobarometry techniques, give some information about magma process in magma chambers. Petrographic studies with microprobe and crystal size distribution investigations in Neogene igneous rocks of SW Tehran, demonstrate that there are three populations of amphiboles related to different conditions of crystallization at different depths and point to existence of at least three magma chambers below the volcano in this area. The occurrences of plagioclase in lavas confirm that magma evolution have taken place at lower depth in a magma chamber near the surface of the earth and at the lower fugacity of water.