نسب كودكان حاصل از فرآيند شبيه‌سازي باز توليدي از ديدگاه عالمان دين يهود

هر يك از اديان الهي داراي اصول و قواعد ويژه‌اي براي انتساب طفل به پدر ومادرش مي‌باشند كه مسايل مستحدثه‌اي همچون تلقيح مصنوعي و شبيه‌سازي، بر اساس همان قواعد و اصول تبيين مي‌شوند. مقاله‌ي حاضر به‌طور موردي، اصول كلي دين يهود را در انتساب طفل به پدر و مادر بررسي كرده، مساله‌ي نسب طفل شبيه‌سازي شده را به‌طور خاص موضوع پژوهش قرار مي‌دهد. نتايج به‌دست آمده نشان مي‌دهد كه عالمان يهود، ضمن رد رابطه‌ي همساني(دوقلوهاي ژنتيكي)، به بحث نسب فرزند حاصل از اين فرآيند مي-پردازند. ايشان در مورد منشا انتساب طفل شبيه‌سازي شده به پدر، نظرات گوناگوني دارند. ديدگاه اول اين است كه اگر اهداكننده‌ي ماده‌ي ژنتيكي مرد باشد، عنوان پدري براي وي تحقق مي يابد. اما در ديدگاه دوم، اگر رابطه ي جنسي، ميان زوجين صورت نگرفته باشد، عناوين والديني نيز تحقق نخواهد يافت. عالمان يهود در مورد منشا انتساب طفل شبيه‌سازي شده به مادر نيز نظرات گوناگوني ارايه داده اند. طبق ديدگاه اول، صاحب رحم، مادر قانوني طفل شبيه سازي شده محسوب مي‌شود. در ديدگاه دوم، به‌دليل قانوني بودن وجود دو مادر براي طفل، در دين يهود، اگر اهداكننده‌ي ماده‌ي ژنتيكي (صاحب سلول) زن باشد، مي تواند در كنار صاحب رحم، مادر طفل شناخته شود.