مطالعه‌ي مرگ مغزي از منظر فقه و حقوق جزا

مرگ مغزي از موضوعات مبتلابه در جامعه‌ي ما مي‌باشد و ممكن است با مفاهيم ديگري چون كما و بعضي موقعيت‌هاي زيستي شبيه مرگ اشتباه شود. جهت بررسي وضعيت حقوقي فرد مبتلا به مرگ مغزي لازم است احراز كنيم كه فرد مبتلا به مرگ مغزي مرده است يا زنده؟ و شرايط مرگ بيولوژيك بر وي صدق مي‌كند يا خير؟ يا به معناي دقيق‌تر احكام فقهي مترتب بر فرد ميت بر وي هم جاري مي‌شود يا خير؟ سوالاتي چند پيرامون موضوع مطرح است كه بر اهميت موضوع هم از نقطه نظر فقهي و هم حقوقي مي‌افزايد و جواب به تمام اين سوالات باز مي‌گردد به تعريفي كه از مرگ مغزي داريم، و اين‌كه آيا مرگ مغزي را مصداق جداشدن روح از جسم مي‌دانيم يا خير؟ تحقيقات بسياري پيرامون موضوع شده است، و حتي در حقوق بسياري از كشورها و اديان از جمله مسيحيت و يهود سال‌هاست مطرح و رفع ابهام شده است ولي در ايران هنوز فرد مبتلا به مرگ مغزي را زنده مي‌پندارند, كه جاي دارد مانند بسياري از كشورهاي مترقي از لحاظ پزشكي (انگليس، آلمان، فرانسه و آمريكا)، مرگ مغزي را مرگ قطعي و آن را در كشور قانوني نمايند. نگارنده سعي در بررسي موضوع از منظر فقه و حقوق و رفع ابهام از آن داشته است.