عوامل مرتبط با گزارش خطاهاي پرستاري در ايران: يك مطالعه‌ي كيفي

گزارش خطاهاي حرفه‌اي براي ارتقاي امنيت بيمار نه تنها در بيمارستان كه در مراكز سرپايي مراقبت نيز امري اساسي و يك فعاليت ضروري محسوب مي‌گردد. متاسفانه، پرستاران نيز مانند بسياري از پرسنل تيم پزشكي بيش‌تر اشتباهات و خطاهاي كاري خود را گزارش نمي‌كنند. هدف مطالعه‌ي حاضر تبيين عوامل مرتبط با گزارش خطاهاي پرستاري از طريق كشف تجربيات پرستاران باليني و مديران پرستاري در خصوص اين موضوع بود. اين پژوهش مطالعه‌اي كيفي است كه با مشاركت 115 پرستار شاغل در بيمارستان‌ها و درمانگاه‌هاي تخصصي دانشگاه‌هاي علوم پزشكي تهران و شيراز انجام پذيرفته است. اطلاعات به كمك بحث گروهي نيمه‌سازمان يافته در 17 جلسه جمع‌آوري و سپس بر اساس رويكرد تحليل محتواي قراردادي مورد بررسي و تحليل قرار گرفت. طبقات اصلي پديدار شده در اين مطالعه عبارت بودند از: الف) نگرش كلي پرستاران نسبت به خطاهاي كاري، ب) موانع گزارش خطاهاي پرستاري و ج) انگيزانندههاي گزارش خطا. گزارش خطاها، اطلاعات فوق العاده گران‌بهايي را براي پيشگيري از بروز خطا‌هاي بعدي و ارتقاي ايمني بيماران فراهم مي‌نمايد. در مجموع، با توجه به موانع و انگيزاننده‌هاي گزارش خطاهاي پرستاري لازم است كه قوانين و مقرراتي در اين زمينه وضع شود و در آن قوانين نحوه‌ي گزارش‌دهي خطا و عناصر تشكيل دهنده‌ي آن از جمله خود خطا به‌طور واضح تعريف و تعيين گردند.