مطالعه اثر تنش شوري بر ميزان كلروفيل در اسپرس و يونجه

مطالعه اثر تنش شوري بر ميزان كلروفيل در اسپرس و يونجه

اين تحقيق براي بررسي تحمل گياهان مرتعي به تنش شوري انجام گرفته است و اثر اين تنش بر ميزان كلروفيل دو ژنوتيپ گياهان اسپرس و يونجه مورد ارزيابي قرار گرفت. براي هر گونه، آزمايش فاكتوريل با پنج سطح شوري صورت گرفت. اين تحقيق در قالب آزمايشي با استفاده از نمك كلرايد سديم و كلسيم محلول در آب براي بررسي ميزان رشد رويشي گياهچه‏ها در گلدان انجام گرفت. داده‏ها ثبت و صفات غلظت كلروفيل a، غلظت كلروفيل b و غلظت كلروفيل كل (a+b) آناليز شدند. نتايج به دست آمده از مرحله‏ي رشد گياهچه با اعمال تنش شوري نشان داد كه غلظت‏هاي بالاي تنش، ‏سبب كاهش معني‏دار 01/0 درصد ميزان كلروفيل در گونه‏ها شده است. سنجش ميزان كلروفيل در مرحله‏ي رشد رويشي گياهان در گلدان‏ها نشان داد كه بين دو گونه از نظر كلروفيل a و كلروفيل كل تفاوت معني‏داري در سطح 01/0 وجود داشته و در بررسي اثر متقابل نيز اسپرس در تمامي سطوح، ماكزيمم غلظت كلروفيل a را به خود اختصاص داده است. نمودارهاي مقايسه‏ي اسپرس و يونجه از لحاظ ميزان تراكم كلروفيل و نمودار مربوط به اثر متقابل گونه در شوري نشان دادند كه اسپرس در كليه سطوح شوري، مقاومت بيش‏تري را نسبت به يونجه نشان داده است.

This research was conducted to determine the more salinity tolerant species of Medicago sativa and Onobrichis sativa. Two genotypes ‏ selected for each species experiment was conducted based on a factorial design including five salinity levels of 0,100, 200, 300 and 400 mM Nacl and Cacl2 treatments. Data were recorded and analyzed for Chlorophyll (a) concentration (chl.a) , Chlorophyll (b) concentration (chl.b) and total Chlorophyll(t) concentration (chl.t). The result of chlorophyllmetri revealed that there was a significant difference (P < 0/01) between species, chl.a and chl.t‏‏. ‏Also, in the study of intraction between species and salinity Onobrichis in highest different‏ levels had the highest concentration of chlorophyll (a) and comparison diagrams shown that Onobrichis had the more resistance in compaire with medicago in all of salinity levels.