تاثير شيوه هاي مختلف تدريس در افزايش كيفيت دوره هاي آموزش ضمن خدمت دبيران شيمي دوره متوسطه

هدف از پژوهش حاضر تعيين ميزان تأثير سه شيو? تدريس (حل مسأله، پروژه و سخنراني) در افزايش كيفيت دوره‌هاي آموزش ضمن خدمت دبيران شيمي دور? متوسط? استان اصفهان است. روش تحقيق شبه‌تجربي و از طرح پيش‌آزمون و پس‌آزمون همراه با گروه گواه استفاده شد. جامع? آماري اين پژوهش كلي? دبيران شيمي دور? متوسط? استان اصفهان (522 نفر) بودند كه در تابستان 1387 در دوره‌هاي آموزش ضمن خدمت كوتاه‌مدت شركت كردند و با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده 120 نفر از آنها به‌عنوان نمون? آماري انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گيري در اين پژوهش آزمون و پرسشنامه بود. براي تجزيه و تحليل داد‌ه‌هاي پژوهش از آمار توصيفي و استنباطي استفاده شد. يافته‌ها نشان داد كه روشهاي حل مسأله و پروژه بيش از سطح متوسط، ولي روش سخنراني كمتر از سطح متوسط در افزايش كيفيت دوره‌هاي آموزش ضمن‌خدمت دبيران شيمي دور? متوسط? مؤثر بوده است و به‌كارگيري روش تدريس سخنراني تأثير زيادي در افزايش كيفيت اين دوره‌ها نداشته است. مقايس? نمر? پس‌آزمون در گروههاي مورد مطالعه نشان داد كه f ‌مشاهده شده در سطح 01/0P? معنا‌دار بوده و تفاوت مشاهده شده بين نمرات پس‌آزمون گروههاي مورد مطالعه پس از تعديل نمرات پيش‌آزمون معنا‌دار بوده و مطابق ضريب اِتا (58 درصد) تفاوت‌هاي فردي در گروهها، ناشي از آزمايش بوده است. بررسي ميزان تأثير اين روشها در افزايش كيفيت دوره‌هاي آموزش ضمن خدمت دبيران علوم پايه با توجه به متغيرهاي جمعيت‌شناختي نشان داد كه f مشاهده شده در خصوص جنسيت و سابق? خدمت در سطح 05/0P? معنا‌دار نبوده است، اما در خصوص مدرك تحصيلي در سطح 05/0P? معنا‌دار بوده است. مقايس? ميانگين نمر? ميزان تأثير آموزش‌هاي ضمن خدمت كوتاه‌مدت دبيران علوم پايه در ارتباط با مؤلفه‌هاي چهارگان? كيفيت (تطابق با استاندارد، تطبيق براي كاربرد، تطبيق با هزينه، تطبيق با آخرين نياز) با نمر? ملاك 3 نشان داد كه آموزش ضمن خدمت كوتاه‌مدت دبيران علوم پايه در سطح متوسط در تطبيق با مؤلفه‌هاي كيفيت مؤثر بوده است.