عملكرد علوم دانش آموزان ايراني در مطالعه تيمز 2003 با توجه به متغيرهاي فردي و خانوادگي

تحقيق در مورد ابعاد مختلف پيشرفت تحصيلي همواره از امور مورد توجه پژوهشگران، كارشناسان تعليم و تربيت و سازمانهاي آموزشي بوده است. اين پژوهش با استفاده از روش همبستگي و با هدف شناسايي متغيرهاي پيش‌بيني‌كنندة پيشرفت علوم و بر روي متغيرهاي برون‌زاي وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي خانواده و جنسيت و متغيرهاي درون‌زاي واسطه‌اي خودپندار? علوم و نگرش نسبت به علوم با استفاده از روش تحليل مسير صورت گرفته است. جامع? آماري پژوهش را كلية دانش‌آموزان ايراني پاية سوم دورة راهنمايي در سال تحصيلي 82 ـ1381به تعداد 1510787 نفر تشكيل مي‌داد. نمونة اين مطالعه با استفاده از روش نمونه‌گيري طبقه‌اي دو مرحله‌اي به تعداد 5413 نفر برآورد گرديد. داده‌هاي مورد استفاده در اين پژوهش، داده‌هاي تيمز 2003 دانش‌آموزان ايراني و ابزار آن پرسشنامه‌هاي دانش‌آموزي بود. نتايج تحليل‌ها پايايي و روايي قابل قبولي را براي ابزار ارائه داد. نتايج تحليل مسير نشان داد كه متغير خودپندارة علوم دانش‌آموزان ايراني بر پيشرفت علوم آنها اثري مستقيم و معنادار و بر نگرش نسبت به علوم اثري معكوس و معنادار داشته است. همچنين متغير وضعيت اقتصادي ـ اجتماعي خانواده بر خودپنداره علوم و نگرش نسبت به علوم و پيشرفت علوم اثري مستقيم و معنادار را نشان داده است. متغير نگرش نسبت به علوم بر پيشرفت علوم اثري مستقيم و معنادار و متغير جنسيت بر نگرش نسبت به علوم و خودپندارة علوم نيز اثري معنادار و مستقيم داشته است.