كرسي هاي نظريه پردازي، نقد و مناظره به منظور ارايه چارچوب ادراكي مناس براي نظام آموزش عالي كشور

A Framework for Theorization Knowledge Producing

هدف از اين مقاله بررسي وضعيت كرسي‌هاي نظريه‌پردازي در ايران و جهان و ارائة چارچوب ادراكي مناسب براي نظام آموزش عالي ايران به‌منظور نظريه‌پردازي و توليد علم است. اين پژوهش يك تحقيق كيفي از نوع گراندد تئوري مي‌باشد. روش جمع‌آوري داده‌ها با استفاده از اسناد و مدارك و مصاحبة آزاد با 30 نفر از اعضاي هيأت علمي دانشگاههاي آزاد و دولتي صورت گرفت كه پس از انجام مصاحبه متن آن بر روي كاغذ پياده شده و به روش 10 مرحله‌اي استروبرت تجزيه و تحليل شد. نتايج نشان داد، مهمترين الزامات نظريه‌پردازي، وجود استقلال فكري و فضاي آزادانديشي در دانشگاه از طريق برپايي كارگاههاي مختلف از قبيل تفكر خلاق، نقد سازنده و ... است. بر اين اساس صاحب كرسي با مهارتهايي همچون؛ رهبري، مديريتي، دانش‌پژوهي و به‌عنوان مهمترين حلقة اتصال در درون نظام و ارتباط با بيرون از نظام و شناسايي ظرفيت‌هاي موجود به‌عنوان عنصر اصلي در اين جايگاه نقش مؤثري ايفا مي‌نمايد.

This paper intends to examine the situation of the Theorizational Chairs in Iran and in the world and to offer an appropriate perceptual framework for theorization and knowledge producing. Hence, this study is looked upon as a qualitative research of Grounded theory, and the data was gathered by using the documents, records, and free interviews with specialists, experts and members of the faculty. Thereafter, the interviews were written on paper and analyzed according to Stroberth’s - stage method. The results showed that university, as the most important center for theorization, can take effective steps towards the goals, i.e. theorization and knowledge producing, with intellectual independency in an environment of deliberation and inwardness, by establishing various workshops such a creative thinking workshop, and constructive criticism workshop. Accordingly, the holder of Chair can play a major role with the characteristics and skill such as A) leadership, B) management, and being the most important link, for connections inside the organization and communication with outside the organization, and by recognizing the present potentials as key elements in this stand.