عوامل موثر بر ارتقاي كيفيت آموزش ضمن خدمت كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان

Effective Factors Involved in the Improvement of the O.J.T Programs for the Staff Working at Khorasgan Islamic Azad University (kIAU)

هدف از اين پژوهش، بررسي عوامل مؤثر بر ارتقاي كيفيت آموزش ضمن خدمت كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان از ديدگاه مديران و كاركنان بوده است. 7 عامل: طرح درس، نحوة آموزش، ارزشيابي علمي و مستمر، روابط بين فردي، مطابقت دوره‌هاي آموزشي با نيازهاي فراگيران، تدابير لازم تشويق و ترغيب فراگيران و نظارت مورد بررسي قرار گرفته است. روش انجام اين پژوهش، توصيفي از نوع پيمايشي و جامعة آماري آن شامل كلية مديران و كاركنان دانشگاه آزاد اسلامي واحد خوراسگان در سال 1386 به تعداد 283 نفر بوده كه اين افراد در دوره‌هاي ضمن خدمت شركت كرده‌اند. با در نظر گرفتن حجم جامعه، تعداد 150 نفر از اين افراد با روش نمونه‌گيري تصادفي ساده انتخاب شده‌اند. ابزار گردآوري داده‌ها يك پرسشنامة 74 سؤالي است كه بدنة اصلي آن از پرسشنامة بررسي كيفيت تدريس (سراج، 2003 به نقل از شعباني وركي و حسين قلي‌زاده، 1385) گرفته شده است و پس از تدوين، روايي صوري و محتوايي آن مورد تأييد قرار گرفت و به منظور تعيين پايايي، ضريب آلفاي كرونباخ محاسبه (97/0) و تأييد گرديد. در راستاي تحليل داده‌هاي گردآوري شده، از آمار، در دو سطح توصيفي و استنباطي (فراواني، درصد، ميانگين و انحراف معيار، آزمون t تك متغيره، آزمون t نمونه‌هاي مستقل و تحليل واريانس يكطرفه) استفاده شده است. نتايج پژوهش نشان داد كه در هر 7 عامل مرتبط با ارتقاي كيفيت آموزش، ميانگين پاسخهاي شركت‌كنندگان، بيشتر از حد متوسط بوده و عامل روابط بين‌فردي با ميانگين 11/4 داراي بيشترين مقدار و عامل نظارت با ميانگين 96/3 داراي كمترين مقدار بوده است. نتايج آزمون تحليل واريانس نيز نشان داد كه هيچ تفاوتي بين نظر شركت‌كنندگان، بـا تـوجـه بـه متغيرهاي جمعيت‌شناختي (جنسيت، سابقة خدمت، مدرك تحصيلي و سن) وجود ندارد.

The objective of the present study was to investigate the effective factors involved in the improvement of the o.j.t programs for the staff working at Khorasgan Islamic Azad University (kIAU) from the viewpoint of managers and employees. To archive this goal, seven relevant variables including, lesson plan, teaching method, continued scientific evaluation, personal relations, correspondence between training programs and learnersʹ needs, necessity of rewarding and encouraging as well as control were considered. The research procedure utilized was a descriptive survey design. The target population participating in an o.j.t program comprised managers and employees working at KIAU in from which a sample of was randomly selected. The instrument for collecting the data was a -item researcher-developed questionnaire whose main body was divided from Seraj . The face and content validity of the questionnaire were approved by the specialist opinion and its reliability measured by Choronbachʹs Alpha coefficient formula was . Both descriptive and inferential statistical techniques were utilized for analyzing the data; obtained namely, frequency, percentage, variance and average values as well as one-variable, t-test, independent t-test and one-way analysis of variance. The findings revealed that respondentsʹ answers related to the seven variables under study were above average. The minimum average value was belonging to the supervision while the personal relations variable produced a maximum mean value of . Finally, the results obtained from one-way analysis of variance (ANOVA) indicated that the participants in the study did not differ in their opinions of such demographic factors as sex, employment record, degree and age.