نگرشي بر مديريت روستايي چين با رويكرد حكمروايي

An Insight into Chinaʹs Rural Management with Governance Approach

موضوع انديشه اداري، دانش مديريت و به خصوص هدايت و رهبري، موضوعي است كه همراه با زندگي اجتماعي انسان و حتي قبل از آن مطرح بوده است. در دهه هاي اخير، گذار از دولت به سوي فرايندهاي نوين اداره نواحي روستايي يعني حكمروايي در مناطق روستايي مطرح شده كه مرز بين حكومت و جامعه مدني محسوب مي شود و به نحوي بر مشاركت حكومت‌ها، شركت هاي خصوصي، شهروندان و اجتماعات محلي براي طراحي و پياده سازي سياست هاي اقتصادي، اصلاحات اجتماعي و زيست محيطي دلالت دارد. حكمروايي تاكيد بر افزايش دموكراسي و مشاركت شهروندان در كليه امور مربوط به خود اعم از تصميم گيري، برنامه ريزي و اجرا دارد كه در آن شهروندان به گونه اي آگاهانه و فعال در تمامي امور دخالت دارند. بنابراين شاهد گذار اين روندهاي نوين به سطوح محلي و در نتيجه رسوخ آن به طور روزافزون به فضاهاي روستايي شده است كه اين امر سبب مشاركت و فعاليت شهروندان روستايي در سرنوشت خود مي‌شود. آشنايي با مباني علمي جديد حاصل از بررسي تجربه هاي موفق ساير كشورها در زمينه مديريت به طور عام و مديريت روستايي به طور خاص سبب آشنايي با موفقيت ها، نقاط قوت و توانمندي هاي آن ها در زمينه مديريت مي‌شود تا بتوان از اين موفقيت ها براي رسيدن به نتايج مطلوب سود جست. هدف مقاله حاضر مطالعه مديريت روستايي در كشور چين بر اساس شاخص هاي حكمروايي است كه طي آن وضعيت مديريت روستايي چين طي چهار مقطع زماني و بر اساس رويدادهاي مهم تاريخي كه سبب تحوّلات سياسي در اين كشور گشته بررسي شده و درنهايت با شاخص هاي حكمروايي مورد سنجش و مطالعه قرار گرفته است. روش پژوهش مقاله حاضر از نوع مطالعات اسنادي با استفاده از شيوه تحليل محتوي مي باشد. نتايج به دست آمده از پژوهش نشان مي دهد كه در سه مقطع زماني اوليه مديريت روستايي در كشور چين بر اصول سنّتي حاكم بر جامعه استوار بوده است، ولي بعد از وقوع انقلاب دوم در چين، مديريت روستايي و حكمروايي محلي در كشور چين دستاوردهاي چشمگيري داشته و از جمله سبب شكوفايي روستاها از نظر اقتصادي ـ اجتماعي، افزايش مشاركت در امور فرهنگي روستاها، افزايش مشاركت مدني و انتخابات آزاد در روستاهاي چين شده است.

Administrative subject of thought, knowledge management and especially the guidance and leadership, it has been introduced along with the issue of human social life and even before. In recent decades, we have witnessed the transition from the government of rural areas towards processes of governance in which the boundaries between the state and civil society are blurred. Governments, private corporations, citizens and communities now work ʹin partnershipʹ with one another to design and implement policies of economic, social and environmental reform. For advocates of these new arrangements, governance is viewed as being more democratic than centralized forms of government since it provides increased opportunities for citizens to participate in the decision-making process. At the same time, however, other actors beyond the local level have also become increasingly influential in determining the future of rural spaces, thereby embedding rural citizens within new configurations of power relations. Considering the successful experience of foreign countries in the area of management, in general, and specifically rural management results in getting familiar with their capabilities in management and using their experiences in our rural management system. The purpose of this paper is studying rural management in china based on governance issues. The situation of rural management in china is considered during four time periods, which are determined by important historical events, and is evaluated using governance issues. In this article documental study conducted by using content analysis. The results indicate that in the three first time periods the rural management in china has been based on traditional principles, but after the second revolution in china, rural management and local governance has had remarkable achievements. Including the causes of rural socio-economic prosperity, increased participation in cultural villages, increase civic participation and free elections in rural China.