رشد بهره وري كل عوامل توليد در زراعت ذرت ايران

Total Factor Productivity of Corn Production in Iran

با استفاده از شاخص بهره¬وري مالم كوييست و به كمك روش تحليل پوششي داده¬ها ،رشد بهره-وري كل عوامل توليد در زراعت ذرت ايران در طي يك دوره¬ي 7 ساله (86-1380) محاسبه شد. با تجزيه¬ي اين شاخص به دو اثر تغيير در كارايي فني و رشد تكنولوژيكي، چگونگي تغيير اين شاخص و دلايل آن مورد بررسي قرار گرفت. داده¬هاي مورد نياز از منابع آماري وزارت جهاد كشاورزي گردآوري شد. نتايج نشان داد كه ميانگين رشد سالانه¬ي بهره¬وري كل عوامل توليد در زراعت ذرت در كل دوره¬ي مورد مطالعه منفي (5/4 درصد) است. اين رقم در استان¬هاي گوناگون متفاوت است. بالاترين رشد ساليانه در استان فارس ( 5/18 درصد) مشاهده شد، در حالي كه استان¬هاي خوزستان، قزوين، كرمان و كرمانشاه از رشد منفي برخوردار بوده اند. مقايسه¬ي سهم هر يك از اثرهاي شاخص مالم¬كوييست نشان داد كه در تغيير بهره¬وري كل عوامل توليد سهم كارايي فني بيش تر بوده است. با توجه به تفاوت قابل ملاحظه در رشد بهره¬وري در استان¬هاي گوناگون، در هرگونه برنامه¬ريزي براي بهبود وضعيت بهره¬وري ذرت، بايستي شرايط منطقه¬اي مورد توجه قرار گرفته و بر مبناي آن براي افزايش بهره وري عوامل توليد، چاره انديشي شود.

In this paper total factor of productivity growth in corn production was estimated for 7 years period (2000-2007) by using data envelopment analysis. Dividing Malmquist index to effects including technical efficiency changes and technological efficiency changes (pure technical efficiency, scale efficiency) and showed Malmquist index changes, its reasons and subsequently justified total factor productivity variation, increase or decrease. Required data have been collected from statistical sources of Agricultural Ministry. Results indicated that average total factor productivity growth for corn production of Iran during the specified period is negative (4.5%). It changes in different provinces, as highest value belonged to Fars province whit 18.5% per year and was negative for provinces of Khuzestan, Qazvin, Kerman and Kermanshah. Comparison of each effect shares in order to describing total productivity changes showed the highest value of technical efficiency changes. According to significant differences between productivity growths in various provinces, for each improvement planning of corn productivity, should consider local conditions and avoid using one program for all of country.