تاثير همزيستي ميكوريز بر خصوصيات فيزيولوژيك سورگوم در سطوح مختلف شوري (در مرحله چهار برگي)

همزيستي گياهان با قارچ‌هاي ميكوريزي در شرايط شور مي‌تواند بر روي عملكرد و پارامترهاي رشد گياهان مؤثر باشد. در پژوهش حاضر اثر تنش شوري حاصل از كلريد سديم بربرخي از شاخص‌هاي رشد وغلظت تركيب آلي گليسين بتائين گياه سورگوم رقم speed feed در همزيستي با قارچ ميكوريز آربوسكولار مورد بررسي قرار گرفت. طرح آزمايشي به صورت فاكتوريل با دو فاكتور، قارچ در دو سطح M0 (بدون قارچ) و) M1داراي قارچ) و فاكتور شوري شامل سه سطح درقالب طرح پايه بلوك كامل تصادفي اجرا شد. سطوح شوري شامل 8/0، 7 و 14 دسي‌زيمنس بر متر بودند. بذرهاي جوانه دار سورگوم با Glomus intradices تلقيح شد و تا مرحله سبز شدن با آب معمولي آبياري شدند. بعد از اين مرحله، آبياري با آب با ECهاي مذكور صورت گرفت. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه در مرحله چهار برگي، سطوح مختلف تنش بر اغلب صفات مورد بررسي ازجمله طول ريشه، وزن خشك ريشه، طول ساقه، وزن خشك ساقه، سطح برگ ، نسبت اندام هوايي به ريشه و وزن خشك بوته درسطح احتمال يك درصد (P<0.01) تأثيرگذاشت. علاوه بر اين ميزان گليسين بتائين در مرحله برداشت اندازه گيري شد. نتايج تجزيه واريانس نشان دادكه، ميزان گليسين بتائين اندازه گيري شده براي برگ در سطوح مختلف شوري و سطوح قارچ (حضور وعدم حضور قارچ ميكوريزي)در مقايسه با تيمار شاهداختلاف چنداني ندارد، وليكن مقدار آن در ريشه در سطوح مختلف شوري تفاوت معني دار (P<0.01) با تيمار شاهد دارد. همزيستي ميكوريز و اثر متقابل شوري و ميكوريز معني دار نبود. در واقع همزيستي ميكوريز بر ميزان گليسين بتائين تاثيري نداشت.