بررسي اثرات شوري بر روي خصوصيات مورفوفيزيولوژيك ده ژنوتيپ جوي لخت در شرايط گلخانه

تنش شوري در بسياري از نقاط جهان خطر جدي براي رشد گياهان و توليد محصولات زراعي به شمارمي رود.شوري در مقايسه با ساير تنش ها رشد گياهان را در مقياس وسيع تري محدود مي‌كند. به همين منظور امكان استفاده از تنوع ارقام براي گزينش صفات مطلوب در شرايط تنش وجود دارد. در اين راستا به منظور شناسايي شاخص‌هاي گزينشي در گياه جو بدون پوشينه تحقيق تحت شرايط تنش شوري در گلخانه مركز تحقيقات كشاورزي گلستان انجام شد. در اين آزمايش ژنوتيپ‌هاي مورد بررسي در آبان ماه 1384 در قالب يك طرح بلوك‌هاي كامل تصادفي (RCBD) با 4 تكرار در يك كرت بزرگ بتوني (به طول 5 و عرض 4 و عمق 80/1 متر كه با خاك معمولي مزرعه پر شده بود) كشت شد. در هر تكرار، با فاصله 30 سانتيمتر بذور هر ژنوتيپ به صورت مجزا در يك خط 5/1 متري كشت گرديد. كليه عمليات داشت به صورت معمول انجام و صفات مورد نظر يادداشت برداري شد. جهت اعمال تنش شوري از زمان كاشت تا برداشت آبياري مزرعه با آب شور با غلظت 160 ميلي مولار NaCl انجام گرفت. محصول در اواخر ارديبهشت 85 برداشت شد. نتايج تجزيه واريانس نشان داد كه از نظر محتواي نسبي آب (RWC)، ارتفاع بوته، تعداد پنجه در بوته، تعداد پنجه‌هاي بارور در بوته، طول سنبله و تعداد دانه در شرايط تنش شوري بين ژنوتيپ‌هاي مختلف جو بدون پوشينه تفاوت معني داري وجود داشته است. شوري كاهش بسيار زيادي را در عملكرد دانه، عملكرد بيولوژيكي، ارتفاع بوته و شاخص سطح برگ ايجاد نمود.