اقلام تعهدي و بازده آتي سهام با تاكيد بر مالكيت سهامداران نهادي و اندازه شركت

اقلام تعهدي مشكلات عدم تطابق و زمان بندي موجود در اقلام نقدي را حل مي كنند. با اين وجود در بسياري موارد اين اقلام توسط مديريت دستكاري مي شوند. نياز به مفروضات و انتخاب هاي مجازي كه براي شناسايي اين اقلام وجود دارد، مي تواند سبب بروز خطا در اندازه گيري آن ها شود، لذا اين اقلام نسبت به اقلام نقدي پايداري كمتري دارند. انتظار مي رود در شركت هاي بزرگتركه اطلاعات بيشتري از آن ها موجود است و هم چنين شركت هايي با درصد بيشتر سهامداران نهادي ، به تفاوت ميان اقلام نقدي و تعهدي توجه بيشتري شده و مكانيزم قيمت گذاري اقلام تعهدي صحيح تر باشد. اين فرضيات با استفاد از نمونه اي از شركت هاي پذيرفته شده در بورس، در محدوده سالهاي 1385-1381 آزمون شد. براي بررسي فرضيات تحقيق از رگرسيون چند گانه، آزمونF وآزمونt استفاده شده و ساير عوامل اثر گذار كنترل شدند. نتيجه تحقيق نشان داد كه سرمايه گذاران شركت هاي بزرگتر اين تفاوت را لحاظ نموده اند ولي سرمايه گذاران نهادي در تصميم گيري خود اين مسئله را در نظر نگرفته اند.