پراكندگي مالكيت و نقدشوندگي سهام

Ownership Dispersion and Stock Liquidity

پراكندگي مالكيت از عوامل مهم اثرگذار بر اختلاف قيمت پيشنهادي خريد و فروش سهام شركت‌ها است. اختلاف قيمت پيشنهادي خريد و فروش سهام نيز از مهم‌ترين معيارهاي نقدشوندگي سهام شركت‌ها محسوب مي‌شود. برخي از پژوهش‌هاي خارجي صورت گرفته بيانگر آن است كه افزايش پراكندگي مالكيت سبب كاهش اختلاف قيمت پيشنهادي خريد و فروش سهام و درنتيجه افزايش نقدشوندگي سهام شركت‌ها مي‌شود. در ايران پژوهش‌هاي چنداني در مورد رابطه‌ي پراكندگي مالكيت و نقدشوندگي سهام صورت نگرفته است، بنابراين هدف اصلي اين مقاله بررسي رابطه‌ي درصد سهام بلوكي در دست سهامداران (معياري از پراكندگي مالكيت) به عنوان متغير مستقل و اختلاف قيمت پيشنهادي خريد و فروش سهام به-عنوان متغير وابسته، در بورس اوراق بهادار تهران است. در راستاي اين هدف، اطلاعات 7 ساله (81-87) صد و پنجاه و شش شركت، مورد مطالعه قرار گرفت. براي آزمون فرضيه‌ها از رگرسيون چند متغيره با استفاده از داده‌هاي تركيبي استفاده گرديده است. نتايج پژوهش بيانگر آنست كه بين پراكندگي مالكيت و نقدشوندگي سهام در بورس اوراق بهادار تهران، رابطه‌ي معنا‌داري وجود ندارد.

Ownership dispersion is an important effective factor in determining bid-ask spread. Bid-ask spread has important role in stock liquidity. Some researches indicate that increasing in ownership dispersion leads to decrease bid-ask spread and therefore increase stock liquidity. No many researches have done about the relationship between ownership dispersion and bid-ask spread in Iran. Therefore the main goal of this paper is to review the relationship between ownership dispersion as an independent variable and bid-ask spread as dependent variable in Tehran Stock Exchange. Therefore 156 firms that their required data for a seventh year period was available were studied. The multivariate pooled regression model is used to examine the hypotheses. The conclusions indicate that there is no significant relationship between ownership dispersion and Bid-Ask Spread in Tehran Stock Exchange.