نقش ترويج در توسعه كشاورزي اُرگانيك (زيستي) در روستاهاي كشور

نقش ترويج در توسعه كشاورزي اُرگانيك (زيستي) در روستاهاي كشور

استفاده از سموم و كودهاي شيميايي گوناگون، بهره برداري روزافزون از منابع طبيعي پايه در بخش كشاورزي و نيز بكارگيري فزاينده انرژي هاي فسيلي، در ناسالم بودن محصولات كشاورزي و آلودگي محيط زيست در روستاها نقش مهمي داشته اند. گرچه اين موارد، موجب افزايش كمي توليدات در بخش هاي صنعت و كشاورزي شده اند، ولي در طول زمان، آسيب-ها و چالش هايي را نيز ايجاد كرده اند. مسيله اساسي در مقاله حاضر، آلودگي مداوم و روزافزون محصولات كشاورزي و فرآورده هاي غذايي به باقي مانده سموم گياهي، علف كش ها، آنتي بيوتيك ها و هورمون هاي گياهي و دامي است. از جمله مهمترين آسيب ها اين است كه آلودگي هاي ناشي از وجود اين گونه باقي مانده هاي شيميايي، نه تنها موجب ظهور بيماري هاي ناشناخته در ميان انسان ها شده، بلكه به تخريب و فرسايش منابع پايه كشاورزي نيز منجر شده است. همچنان‌كه تخريب منابع طبيعي نيز از ديگر آسيب هايي است كه بدين سبب به محيط زيست جوامع انساني، گياهي و جانوري وارد شده است. هدف مطالعه حاضر، بررسي نقش ترويج در توسعه كشاورزي ارگانيك در روستاهاي كشور است و روش بررسي نيز از نوع كلينيكي يا «تشخيص باليني» و در برخي از مزارع «توليدات ناب» در نواحي روستايي است. كاهش هزينه‌هاي درماني، افزايش كمي و كيفي توليدات كشاورزي، افزايش صادرات و حفاظت از محيط زيست، نيازمند نگرش زيست محيطي و توليد كشاورزي به شيوه اي پايدار و ارگانيك است كه اين كار نيز مستلزم بهره مندي از يك سامانه ترويجي جامع نگر است. اين سامانه ترويجي نيز مبتني بر سه ركن آموزش مداوم، انگيزش خودياري و گسترش مشاركت روستاييان در راستاي توسعه پايدار منابع انساني است. در پايان، برخي از راهبردهاي موثر در پذيرش شيوه هاي توليد در سامانه كشاورزي ارگانيك در روستاهاي كشور بيان شده است. شايان ذكر است كه راهبردهاي مذكور، در واقع بخشي از پيام ها يا آموزه هايي هستند كه سامانه ترويج، براي نشر و تنفيذ آنها بين مخاطبان روستايي در اين فرايند تلاش مي كند.

Using various pesticides, herbicides and chemical fertilizers, excessive exploitation of basic natural resources in agriculture and also, excessive application of fossil energies in agricultural sector all together, have a serious role in impurity of farm products, as well as environmental pollution in the villages. Although these cases had finally led to quantitative increase of the farm products in industrial and agricultural sectors, they have arisen some harms and challenges in long term. The focal point of this article is the ever-increasing pollution of raw agricultural products and processed foods with herbal poisons , herbicides, antibiotics , and herbal and livestock hormones. One of the most important harms is the fact that the pollution of these chemical residuals has not only led to unknown diseases among people but also brought about the destruction and erosion of basic agricultural resources, as well as the destruction of the environments for the human, plant, and animal communities . The research method used in this article is clinical study or clinical diagnosis which, in some farms, is known as “pure production fields” in rural areas. The aim of this study is to examine the role of extension education in the development of organic agriculture in the Iranian villages. Decreasing the costs of human medical treatments, increasing the quality and quantity and as a result, the exportation of the agricultural products, as well as the conservation of the environment all together, need an attitude towards environmental and agricultural production in a sustainable and organic manner which itself, is in need of the presence of a comprehensive extension education system. This system is based on three main elements: continuous training, self-help incentives, and expanding the rural participation, parallel to “sustainable development of human resources”. At the end, some forwarding strategies in the process of the acceptance of the production methods in the organic agricultural system have been mentioned. These in fact, are parts of the messages and training materials which the extension education system tries to disseminate among the people in rural areas.