مساله اجتماعي خاموش و نامريي: كاهش شانس ازدواج براي دختران روستايي (با تاكيد بر يافته‏هايي از نقاط روستايي همدان)

مساله اجتماعي خاموش و نامريي: كاهش شانس ازدواج براي دختران روستايي (با تاكيد بر يافته‏هايي از نقاط روستايي همدان)

با توجه به تحولات جمعيتي و اجتماعي در طول دهه‏هاي اخير در ايران، مسيله‌ اجتماعي تاخير سن ازدواج يا به تعبير برخي، پيامدهاي منفي ناشي از اين امر پديد آمده است و با توجه با بافت اجتماعي، در صورت استمرار مي‏تواند به بحران تبديل شود و حيات جامعه را تهديد كند. ميزان سن در اولين ازدواج يا احتمالاً پيوستن بخشي از دختران به مجردين قطعي در همه نقاط كشور، طبق آمارهاي رسمي در حال افزايش است. علاوه بر مناطق شهري، در نواحي روستايي نيز اين مشكل به‏طور جدي جلوه كرده است و با توجه به شرايط دختران روستايي و محروميت آنها از بسياري از حقوق و خدماتي كه در نقاط شهري وجود دارد و انگ‏ها و ننگ‌هاي ناشي از عدم ازدواج و خطر پيوستن به خيل مجردان قطعي در جوامع سنتي و بسته روستايي، اين معضل از اهميت بيشتري برخوردار است. اما مساله اين است كه مانند ساير مسايل اجتماعي، نگاه‌ها در ايران «شهرمحور» و «شهرزده» است و جامعه روستايي در درجه دوم اهميت و اولويت قرار دارد و صداي محروميت مضاعف دختران روستايي به گوش برنامه‏ريزان نمي‌رسد. در اين مطالعه، از چهارچوب نظري مدل انگيزه مهاجرتي زنان (ساداني و تودارو)، نظريه تغييرات الگوي ازدواج (گود، بكر و لستاقي) و نظريه مهاجرت‏هاي مبتني بر گزينش جنسيتي (بهرمن و ولف) استفاده شده است. روش تحقيق در بررسي حاضر، تحليل داده‏هاي ثانويه و مطالعه ميداني نگارنده با تكنيك ارزيابي مشاركتي در روستاهاي استان همدان در قالب سه پروژه (توسعه محلي، توسعه پايدار و بررسي اشتغال دختران روستايي) است. جامعه آماري، زنان و دختران نواحي روستايي استان همدان است و مناطق روستايي منتخب در شهرهاي رزن، بهار، فامنين و نهاوند قرار دارند. يافته‏هاي تحقيق، بيانگر همسويي الگوهاي همسرگزيني شهري- روستايي، دلايل عمده تاخير سن و كاهش شانس ازدواج در روستاها ناشي از افزايش تحصيلات مردان جوان روستايي، مهاجرت جوانان به شهر (گزينش جنسيتي) و مشكلات اقتصادي (بيكاري و كمبود فرصت‏هاي شغلي) است.

Considering the changes in population and social aspects of society in Iran within the last decades, the problem of late marriage age and its negative consequences is arising. This problem, if continues consistently, can provoke a crisis and threaten the society. The age of marriage among girls, according to official census, is increasing. In addition to urban districts, this problem is also eminent in rural districts. Considering the condition of rural girls and their privation from many facilities that exists in urban districts and the severe problem of remaining single in traditional societies, this issue needs more attention. However, this problem, like many other social problems, is city-centered and the rural society is in the second degree of priority and the problem of privation is neglected by the administers. In this study, we used the theoretical framework of women emigration model (Sadati and Todaro), theoretical changes in marriage models, and emigration theories based on gender selection. Research methodology of this study is based on evaluating the secondary data field study using the cooperative appraisal in Hamadan villages in three project format(local development, stable development, and rural girls employment evaluation). Participants of this study are the women and girls in rural districts in Hamadan province and selected rural villages in Razan,Bahar,Famnin,Nahavand. Results of the study shows that the reasons behind the late marriage are increasing the level of education among men, their emigration to cities and economical problems (unemployment, and lack of job opportunities).