كيفيت حسابداري و سطح انباشت وجوه نقد

Accounting Quality and Corporate Cash Holdings

اين نوشتار بر اساس روش تحقيق ترواِل و سولانو (2009) و با استفاده از اطلاعات مالي سال هاي 1379 تا 1385 شركت هاي پذيرفته شده در بورس اوراق بهادار تهران، به تحليل تاثير كيفيت حسابداري بر نگهداري و انباشت وجوه نقد مي پردازد. نتايج تحقيق حاضر نشان مي دهد كه سطح انباشت وجوه نقد در شركت هايي كه از كيفيت بالاتر حسابداري برخوردارند، نسبت به آنهايي كه داراي كيفيت پايين تر حسابداري اند، كمتر مي باشد. اين يافته حاكي از آن است كه كيفيت حسابداري، با كاهش اثرات نامساعد عدم تقارن اطلاعاتي، باعث كاهش سطح سرمايه گذاري در دارايي هاي غيرمولدي همچون موجودي نقد مي گردد. به علاوه، بر اساس يافته هاي اين مقاله از يك سو هنگامي كه واحدهاي تجاري، از فرصت هاي رشد بيشتري برخوردارند، سطح انباشت وجوه نقد افزايش مي يابد و از سوي ديگر با افزايش قابليت نقد شوندگي دارايي ها، نسبت اهرمي و توزيع سود، سطح انباشت وجوه نقد كاهش مي يابد.

This work uses Teruel and Solanoʹs design for firms listed in the Tehran Stock Exchange over the period from 2000 to 2006 to analyze the effect of accounting quality on cash holdings. The results show that firms with good accruals quality hold lower cash levels than firms with poor accruals quality. This finding suggests that the quality of accounting information may reduce the negative effects of information asymmetries and adverse selection costs, allowing firms to reduce their level of corporate cash holdings. The results show that firms with higher growth hold higher levels of cash. In contrast with this, cash holdings decrease when firms increase cash substitutes, their leverage and dividend.