ارزيابي پيش بيني پذيري شاخص بورس تهران

An Appraisal of Predictability in TEPIX

در اين مقاله موضوع قابليت پيش بيني در بورس تهران با استفاده از دادههاي شاخص كل بورس تهران از تاريخ 6/7/76تا 8/1/1388، مورد ارزيابي قرار گرفته است. در طي فرايند تحقيق از مدل گام تصادفي، مدل خودرگرسيو و سه مدل از خانواده مدل هاي خود رگرسيو واريانس ناهمسان شرطي، براي حذف توابع خطي موجود در سري زماني و نيز از پنج آزمون تشخيص وجود توابع غيرخطي در جملات پسماند مدل هاي ذكر شده، شامل آزمون هاي مك ليود- لي (Mcleod-Li )، آزمون ضريب لاگرانژ انگل (Engle-LM )، آزمون بروك- دكرت و شينكمن (BDS )، آزمون دوكوواريانس (Bicovariance ) و آزمون تي سي (Tsay) استفاده شد. طبق نتايج به دست آمده از مدل هاي مورد مطالعه، فرض وجود گام تصادفي در سري مورد مطالعه رد مي شود و اين شاهدي بر وجود قابليت پيش بيني در سري مورد مطالعه مي باشد. همچنين فرض عدم وجود توابع غيرخطي در جملات پسماند مدل هاي مذكور با استفاده از آزمون هاي مربوطه رد مي شود، لذا مي توان امكان وجود توابع غيرخطي در جملات پسماند را پذيرفت كه اين دليل ديگري بر قابليت پيش بيني در شاخص كل بورس تهران است. با توجه به اين شواهد مي توان قابليت پيش بيني را در سري زماني بازده شاخص كل پذيرفت.

Predictability of stock prices in Tehran stock exchange index (TEPIX) is investigated. Five econometric models including Random Walk, Autoregressive, GARCH(1,1), TGARCH and EGARCH performed to eliminate linear structures form series and five statistical tests employed to examine the nonlinearity in residuals of that econometrical models. Results from econometric models rejected the random walk hypothesis, this shows that we can accept the possibility of prediction with historical data. From results of nonlinearity tests we can accept existence of nonlinear structures in the residuals of models. This is another evidence to accept the predictability in TEPIX.