جهش‌هاي ژن گلوبين‌ بتا و پلي‌مورفيسم در بيماران تالاسمي اينترمديا مراجعه‌كننده به بيمارستان علي‌اصغر(ع) تهران

Analysis of p globin gene mutations and Gy Xmnl polymorphism in thalassemia intermedia patients referred to Ali-Asghar Hospital, Tehran

چكيده سابقه و هدف تالاسمي اينترمديا(TI)، گروهي از تالاسمي هاي بتا هستند كه از نظر شدت بيماري، بين تالاسمي ماژور و مينور مي باشند. در بيشتر كشورهاي درگير، اساس مولكولي TI مشخص شده ولي در كشور ما هنوز بررسي دقيقي در اين باره انجام نشده است. در اين تحقيق، نتايج فاز نخست يك طرح پژوهشي جامع با هدف بررسي مولكولي TI ارايه شده كه دو عامل مهم در ايجاد فنوتيپ TI يعني جهش‌هاي ژن بتا، پلي‌مورفيسم XmnI و ارتباط ژنوتيپ/فنوتيپ آن در بيماران TI بررسي شده است. مواد و روش‌ها در يك بررسي تجربي و پايلوت، نمونه‌هاي 42 فرد مبتلا به TI مراجعه‌كننده به بيمارستان علي‌اصغر(ع) تهران پس از استخراج DNA به روش Salting-out ، براي يافتن شايع ترين جهش تالاسمي بتا در ايران(IVSII-1(G > A))، توسط ARMS-PCR بررسي شدند. در صورت نبودن جهش در هر دو آلل ژن بتا، اين ژن تعيين توالي مي‌شد. هم‌زمان پلي‌مورفيسم‌ G?XmnI با استفاده از RFLP و سپس ارتباط بين اين پلي‌مورفيسم و ايجاد TI در بيماران بررسي گرديد. يافته‌ها از 76 كروموزوم مورد بررسي(38 بيمار)، IVSII-1 شايع‌ترين جهش با تعداد 42 كروموزوم(26/55%) بود. به طور كلي آلل‌هاي ?0 در 66 كروموزوم(84/86%) و آلل‌هاي ?+ در 7 كروموزوم(21/9%) يافت گرديد. 61 كروموزوم(26/80%) نيز داراي پلي‌مورفيسم XmnI بودند. اين پلي‌مورفيسم داراي پيوستگي بالايي با جهش‌هاي ?? به ويژه IVSII-1 بود. در هيچ‌ موردي از IVSII-1 ، پلي مورفيسم XmnI منفي(-/-) مشاهده نشد. نتيجه گيري به نظر مي‌رسد كه وجود پلي‌مورفيسم XmnI، مهم‌ترين عامل كاهش شدت باليني بيماران تالاسمي داراي جهش‌هاي شديد ?? و به ويژه IVSII-1، و ايجاد TI در ايران است.

The molecular basis for thalassemia intermedia (TI) is determined in most thalasemia affected countries, but in Iran there has been no perfect investigation so far. This report is the results of the first step of a comprehensive analysis on molecular basis of TI in Iran. Two most important factors influencing the phenotype of TI, i.e. beta globin gene mutations, Gy Xmnl polymorphism, and genotype/phenotype correlation in these patients were analysed. Materials and Methods In an experimental pilot study, 42 TI patients who referred to Ali-Asghar Hospital were selected and genomic DNA was extracted by salting out method. The ARMS-PCR technique was performed to detect the most prevalent p thalassemia mutations in Iran: IVSII-1 (G>A). Direct DNA sequencing was performed on the samples which had at least one unidentified allele. Simultaneously, Gy Xmnl polymorphism was determined using PCR-RFLP procedure. Afterwards, the association of this polymorphism with TI was analyzed. Results Among 76 chromosomes, IVSII-1 was the most frequent mutation detected with 42 alleles (55.26%). Totally, 66 p globin alleles (86.84%) were P° and 7 (9.21%) p+. In addition, 61 chromosomes (80.26%) were positive for Xmnl polymorphism. This polymorphism was in strong linkage to P° mutations, mainly IVSII-1. No cases with IVSII-1 mutation were Xmnl-/-. Conclusions It seems that the presence of Xmnl polymorphism may play an important role in reducing the clinical severity of thalassemia in patients with severe p° alleles. However, other genetic factors should be also investigated.