بررسي تطبيقي عوامل اقتصادي موثر بر بهره‌برداري از صنايع روستايي در استان اصفهان

بررسي تطبيقي عوامل اقتصادي موثر بر بهره‌برداري از صنايع روستايي در استان اصفهان

هر ساله، بخشي قابل توجه از نيروي انساني و امكانات دولتي و غيردولتي صرف صدور جواز تأسيس و احداث صنايع در مناطق روستايي مي‌شود؛ اما به¬علت عدم بهره‌برداري به¬موقع، از سرمايه‌گذاري‌هاي انجام¬شده استفادة بهينه صورت نمي‌گيرد. هدف پژوهش حاضر شناسايي عوامل اقتصادي مؤثر در تسريع يا تأخير بهره‌برداري از صنايع روستايي و دستيابي به راهكارهاي تقويت عوامل تسهيل‌كننده و رفع عوامل محدودكننده در بهره‌برداري از اين صنايع است. نتايج تحقيق حاكي از آن است كه علي¬رغم صرف زمان و هزينة قابل توجه براي صدور جواز تأسيس و سرمايه‌گذاري‌هاي انجام¬شده در زمينة ايجاد نواحي، مجتمع‌ها و كارگاه¬هاي صنعتي از سوي بخش¬هاي دولتي و غيردولتي، تاكنون از اين سرمايه¬ها به نحو مطلوب استفاده نشده است؛ همچنين، بين وضعيت اكثر متغيرهاي مربوط به عوامل فردي و اقتصادي مرتبط با صنعت در صنايع به بهره¬برداري رسيده و نرسيده در مناطق روستايي استان اصفهان تفاوت معني¬دار وجود ندارد.

Every year, a significant part of human, government and non government resources is devoted to issuing licenses for the establishment of rural industries, but due to non utilization of these units, these investments have not been efficient. The purpose of this study is to identify the effective economic factors that accelerate or impede the utilization of rural industries and to introduce strategies that facilitate their utilization. The study showed that despite the devotion of considerable time and money for the issuance of the licenses to establish industrial estates and workshops by government and non government organization, these investments were not utilized desirably. In addition, regarding economic and individual factors, there were no significant differences between utilized and non utilized industries in rural areas of Esfahan province.