بررسي دو سبك فكري در حكايت رابعه و بكتاش

در اين مقاله برآنيم تا گوشه اي از دو ديدگاه فكري را در حكايت رابعه و بكتاش بيان كنيم. داستان مذكور، شرح عشق ميان رابعه بنت كعب قزداري به غلام برادرش بكتاش است كه همچون اكثر داستانهاي عاشقانه به فراق منتهي ميگردد و بنابر گمانه افكني شاعرانه عاشق و معشوق در جهان باقي به وصل و پيوند يكديگر ميرسند. اين حكايت نخست در كتاب الهي نامه عطار به رشته نظم كشيده شده و سپس رضا قليخان هدايت در كتاب گلستان ارم آنرا به تفصيل بيشتري بيان كرده است. در مقدمه ابتدا به بيان معرفي و نگرش شاعران اين دو منظومه ميپردازيم و سپس شرح و بسط ماجراي اين عشق پاك و آسماني را پي ميگيريم. پس از آن در يك تقسيم بندي كلي، درونمايه هاي انديشگي، جانمايه هاي عقيدتي، گرايش به امور متعارف شعري و برجستگيهاي فكري اين دوگونه روايت را به اجمال ذكر ميكنيم و در يك جمع بندي كوتاه سبك دو شاعر را بر اساس ميزان و نحوه گرايش هر يك به موضوعات مذكور مي يابيم.

In this essay we have an intention that consider of two thought style in rabe,e and baktash story. This story is explanation of love event between rabe,e,daughter of ka,b ghozdary balkhy and baktash, slave of her brother, hares that many of love story result in separation. This versified story first composed by Attar e Neyshabory in Elahy name and then composed by Reza Qoli khan Hedayat in Golestan e Eram very detailer than Attar narrative. In the preface first we introduce the poets of this versified story and then we explanation the story. Then in the general distribution we consider thoughts of two poets and their style in this story.