تعيين ارتباط سقط خود به خودي و مواجهه شغلي با حلال‌هاي آلي

تعيين ارتباط سقط خود به خودي و مواجهه شغلي با حلال‌هاي آلي

چكيده: مقدمه و هدف: امروزه برخي مطالعه‌ها بيانگر اثر سوء مواجهه با مواد شيميايي، به ويژه حلال‌هاي آلي بر سيستم توليد مثلي زنان مي‌باشند. هدف از اين مطالعه تعيين ارتباط سقط خودبه خودي و مواجهه شغلي با حلال هاي آلي در صنعت داروسازي بود. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي‌ـ‌ تحليلي در يكي از كارخانه‌هاي داروسازي واقع در حومه شهر تهران در سال 1389 انجام شد. در اين مطالعه خانم‌هاي متاهل شاغل در واحدهاي آزمايشگاهي يك كارخانه داروسازي كه با حلال هاي آلي مواجهه شغلي داشتند، با خانم‌هاي متاهل شاغل در واحدهاي بسته‌بندي اين كارخانه كه با حلال‌هاي آلي مواجهه شغلي نداشتند، از نظر فراواني سقط خود به خودي و مدت زمان انتظار براي بارداري يكديگر مقايسه شدند. داده‌هاي جمع‌آوري شده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون‌هاي آماري مجذور كاي، تي و رگرسيون لجستيك تجزيه و تحليل شدند. يافته‌ها: در اين مطالعه فراواني سقط خود به خودي در كاركنان مواجهه يافته با حلال‌هاي آلي 7/10 درصد بود. اين مطالعه نشان داد كه حتي پس از تعديل عوامل مخدوش كننده، بين سقط خود به خودي و مواجهه شغلي با مخلوط حلال‌هاي آلي ارتباط معني‌داري وجود دارد(001/0p < ) و اين ارتباط با افزايش سطح مواجهه با حلال‌هاي آلي افزايش مي‌يابد. هم‌چنين ارتباط معني‌داري بين مواجهه شغلي با حلال‌هاي آلي و افرايش زمان انتظار بارداري ديده شد(05/0p < ). علاوه بر آن، اين مطالعه نشان داد كه حتي پس از تعديل عوامل مخدوش كننده، خانم‌هاي شيفت‌كار به طورمعني داري بيشتر از افراد روزكار دچار سقط خود به خودي مي‌شوند(001/0p < ). نتيجه‌گيري: بر اساس نتايج اين مطالعه از آنجايي كه احتمال سقط خود به خودي ناشي از مواجهه شغلي با انواع مواد شيميايي از جمله حلال‌هاي آلي وجود دارد، لذا بررسي وضعيت مواجهات شغلي كارگران مي‌تواند در ارتقاء وضعيت بهداشت باروري آنها كمك كننده باشد.