بررسي اثرات موننسين بر پارامترهاي سرمي گوسفندان نژاد قزل

Effects of monensin on serum parameters in Ghezel sheep

تعداد 5 رأس بره نر نژاد قزل در يك طرح چرخشي، سطوح مختلفي از موننسين (mg/Kg DMI صفر، 10، 30 و 60) را در جيره غذايي خود دريافت نمودند. در جيره غذايي دوران آزمايش، ميزان كنسانتره 70% و علوفه 30% بود. يك ساعت قبل و دو ساعت بعد از خوراك‌دهي خون‌گيري از وريد وداج به‌عمل آمد و بلافاصله سرم خون جداسازي گرديد تا ميزان سرمي هر يك از پارامترهاي زير اندازه¬گيري شود: گلوكز، تري¬آسيل گليسرول، پروتئين تام، آلبومين، نسبت آلبومين به گلوبولين، ازت اوره خون و نيز فعاليت سرمي AST و GGT. همچنين به‌روش رومينوسنتز نمونه مايع شكمبه بعد از خوراك¬دهي اخذ و ميزان pH مايع شكمبه اندازه‌گيري شد. در طول دوره، ضمن معاينه باليني گوسفندان، نتايج حاصله ثبت مي¬شد. اختلاف معني¬داري از لحاظ مقدار متوسط سرمي هر يك از پارامترهاي تري¬آسيل گليسرول، نسبت آلبومين به گلوبولين، ازت اوره خون و نيز فعاليت سرمي AST و GGT در قبل و بعد خوراك‌دهي مشاهده نشد. ولي از همين لحاظ تفاوت معني¬دار بين سطوح مختلف موننسين ديده شد (01/0P<). متوسط مقدار pH شكمبه گوسفندان كنترل (سطح صفر) به‌صورت ¬معني¬دار (01/0P<) كمتر از سطوح 30 و 60 ميلي¬گرم موننسين بود ولي اختلاف معني‌داري بين متوسط مقدار pH شكمبه گوسفندان كنترل (سطح صفر) با سطح 10 ميلي¬گرم موننسين مشاهده نشد. بروز نشانه¬هاي باليني اسيدوز در گوسفندان تيمار صفر به‌وضوح با مقدار pH هم‌خواني داشت. متوسط مقدار سرمي گلوكز بطور معني¬دار در تيمار صفر، كمتر از ساير تيمارها (05/0P<) و در همين مقايسه، متوسط مقدار پروتئين تام بيشتر بود (01/0P<). نتايج حاصل از اين مطالعه نشان مي¬دهد كه موننسين حداقل به‌ميزان 30 ميلي‌گرم در هر كيلوگرم غذاي مصرفي، مي¬تواند مانع از بروز اسيدوز حاد و تحت¬حاد و كاهش اشتهاي ناشي از آن گردد.

Five male Ghezel lambs received different levels of monensin (0, 10, 30 and 60 mg/kg DMI) with their diet in a cross over design. The experimental diet consisted of 70% concentrate and 30% roughage. Blood samples were taken from the jugular vein 1 hour before and 2 hours after feeding and their sera immediately separated to measure the serumic concentrations of glucose, triacylglycerol, total protein, albumin/globulin ratio, blood urea nitrogen, and also aspartate aminotransfrase (AST) and gamma glutamyltransfrase (GGT) activity. Rumen fluid was also collected by rumenocentesis following feeding and its pH determined. During the experimental period, clinical examination was performed and the results were recorded. Significant differences in mean serumic levels of triacylglycerol, albumin/globulin ratio, blood urea nitrogen and the activity of AST and GGT were not seen before and after feeding although there were significant differences in this respect between different levels of monensin (P<0.01). Mean rumen pH in control lambs (0 mg/kg) was significantly (P<0.01) lower than those received 30 and 60 mg/kg monensin but there was no significant difference between the control lambs and those that received 10 mg/kg monensin. Clinical manifestations of acidosis in control lambs (0 mg/kg monensin) were clearly in agreement with rumen pH. Mean serumic levels of glucose in lambs that received 0 mg/kg monensin was significantly (P<0.05) lower than the other treatment groups while total protein levels were significantly higher (P<0.01). The result of this study indicates that monensin in concentration of at least 30 mg/kg of diet can prevent acute and subacute acidosis and the associated decline in appetite.