بررسي تاثير استفاده از محلول هاي هيپرتونيك و ايزوتونيك نمكي بر بهبود باليني، غلظت سرمي الكتروليت ها و عملكرد كليوي در گوساله هاي مبتلا به اسهال

Evaluating the effect of administrating hypertonic and isotonic saline solutions on clinical improvement, serum electrolyte concentrations and renal function of calves affected by diarrhea

اين مطالعه روي 40 راس گوساله با سن زير يك ماه انجام گرفت كه 30 راس گوساله مبتلا به اسهال در 3 گروه 10 راسي بيمار و 10 راس گوساله سالم در گروه شاهد قرار گرفتند. در گروه شاهد هيچ درمان يا تزريقي انجام نگرفت. در گروه بيمار اول تنها درمان آنتي بيوتيكي اسهال بدون مايع درماني انجام گرفت. در گروه بيمار دوم علاوه بر درمان آنتي بيوتيكي اسهال، محلول نمكي هيپرتونيك (5/7%) به ميزان ml/kg 5 به صورت تزريق آهسته وريدي همراه با ORS خوراكي و در گروه بيمار سوم علاوه بر درمان آنتي بيوتيكي، محلول نمكي ايزوتونيك (9/0%)، به ميزان (وزن بدن × درصد دهيدراتاسيون) به صورت تزريق وريدي با ORS خوراكي استفاده شد. در تمامي گروه ها در زمان صفر و زمان هاي 1، 2، 8 و 24 ساعت پس از درمان، معاينه باليني و خون‌گيري به عمل آمد. در زمان صفر، اسهال در گوساله‌هاي مبتلا منجر به نشانه‌هاي آزمايشگاهي و باليني مثل تب، دهيدراتاسيون، تاكيكاردي، اوليگوپنه، افزايش درصد هماتوكريت خون، هيپرناترمي، هيپركلرمي، هيپركالمي، هيپرفسفاتمي، هيپركلسمي، افزايش كراتينين و افزايش BUN سرم گرديده بود. با انجام درمان تب برطرف و دهيدراتاسيون اصلاح گرديد كه در گوساله‌هايي كه محلول هيپرتونيك نمكي دريافت كرده بودند اين اصلاح سريع تر انجام گرفت. تنظيم ميزان سديم، پتاسيم، كلر، فسفر و كلسيم سرم در گوساله‌هاي كه با محلول هيپرتونيك مايع درماني شدند زودتر اتفاق افتاد. در گوساله‌هايي كه محلول نمكي دريافت نمودند، مايع درماني با محلول هاي نمكي از افزايش سطح سرمي كراتينين و BUN جلوگيري كرد. نتيجه نهايي اين كه استفاده از محلول هاي هيپرتونيك نمكي زودتر، مناسب‌تر و با اطمينان بيشتري باعث بهبود باليني و اصلاح تغييرات الكتروليتي و متابوليتي سرم در گوساله‌هاي مبتلا به اسهال مي‌شود.

This study was conducted on 40 calves under the age of one mouth with 30 calves affected by diarrhea allocated to 3 treatment groups of 10 calves each and the control group consisting of 10 calves. The control group received neither treatment nor any injections. In the first treatment group, only antibiotics were administered without any fluid therapy. In the second treatment group, apart from antibiotic therapy of diarrhea, hypertonic saline solution (7.5%) was administered at a dose of 5 ml/kg as slow intravenous infusion alongside oral ORS solution whereas in the third treatment group isotonic saline solution (0.9%) was given intravenously according to the formula (Body weight x %Dehydration) alongside oral ORS solution. In all groups, clinical examination and blood sampling was undertaken at times 0, 1, 2, 8 and 24 hours following treatment. At time 0, the diarrhea had resulted in clinical and laboratory signs such as a fever, the dehydration, tachycardia, oligopnea, increased packed sell volume, hypernatremia, hyperchloremia, hyperkalemia, hyperphosphatemia, hypercalcemia, increased serum creatinine and BUN values. Following treatment, fever subsided and the dehydration was corrected and this correction occurred faster in calves which had received hypertonic saline solution. Correction of sodium, potassium, chloride, phosphorus and calsium imbalance occurred faster in patients which were treated by hypertonic solution. Fluid therapy with saline solutions prevented the increase in serum creatinine and BUN values. In conclusion, the administration of hypertonic saline solutions leads to much faster and more reliable clinical improvement and electrolyte imbalance correction in calves affected by diarrhea.