بررسي مقايسه اي اثر پري بيوتيك، آنتي بيوتيك محرك رشد، پروبيوتيك، ديواره سلولي مخمر و اسيد فاير برعملكرد جوجه هاي گوشتي

در اين مطالعه، 600 عدد جوجه يك روزه سويه Cobb 500 به شش گروه A، B،C،D ، E وF (هر گروه در قالب چهار تكرار 25 قطعه اي در شش قفس جداگانه) تقسيم‌بندي شدند. از ابتدا تا پايان دورة پرورشي، به جيره غذايي پايه گروه B آنتي بيوتيك محرك رشد به ميزان g/ton 100، به گروه C پروبيوتيك با دز ميانگين g/ton 100، به گروه D اسيد فاير با دز g/ton 800، به گروهE پري بيوتيك با دز kg/ton1 و به گروه F ديواره سلولي مخمر با دز kg/ton4 افزوده شد، در حالي كه جيره غذايي گروه A فاقد هرگونه مادة محرك رشد بود. جهت مطالعه پارامترهاي توليدي از جمله افزايش وزن، مرگ و مير، مقدار دان مصرفي، ضريب تبديل غذايي (FCR) و فاكتور توليدي اروپا (EEF) از هر گروه 100 قطعه جوجه هر هفته انتخاب و فاكتورهاي توليدي مورد نظر محاسبه گرديد. در سه نوبت و در هر نوبت از هر گروه، تعداد 20 قطعه جوجه به صورت تصادفي انتخاب گرديده و خون گيري (يك روز قبل، 7 و 14 روز بعد از اولين واكسن B1 نيوكاسل) جهت انجام تست HIانجام گرفت. نتايج به دست آمده توسط آزمون هاي آماري نشان داد كه استفاده از مواد محرك رشد طبيعي نه تنها باعث افزايش ميزان ايمني هومورال مي شوند، بلكه فاكتور هاي توليدي را نيز بهبود مي بخشند (05/0p < ).