بررسي ميزان فراواني لينگواتولا سراتاي بالغ درسگ هاي ولگرد شهرستان اروميه

لينگواتولا سراتا يكي از انگل هاي زئونوز مي‌باشد كه عامل اشكال مختلف لينگواتولوز در انسان، گوشتخواران و نشخواركنندگان است. مهم ترين راه آلودگي انسان به انگل، ميوه، سبزيجات و منابع آب آلوده به تخم انگل و از طريق ترشحات بيني، دهاني و مدفوع گوشتخواران خصوصاً سگ هاي ولگردمي باشد. همچنين مصرف گوشت و متعلقات نيم پز و خام حيواناتي مانند گوسفند، بز، گاو و ساير علفخواران ريسك فاكتور ديگر در آلودگي انسان به لينگواتولا سراتا مي‌باشد. اين بررسي براي تشخيص ميزان آلودگي سگ هاي شهرستان اروميه به لينگواتولا سراتاي بالغ انجام پذيرفت. در اين بررسي 37 قلاده سگ شامل 22 قلاده سگ نر و 15 قلاده سگ ماده از قسمت هاي مختلف شهر اروميه مورد مطالعه قرار گرفت. سينوس هاي پيشاني، بوقك هاي بيني، حفره مغزي، نازوفارنكس و مجراي استاش سگ ها به منظور مشاهده انگل بالغ لينگواتولا سراتا بررسي شد. انگل هاي خارج شده در محلول فرمالين 10% قرار داده شده و توسط لاكتوفنل شفاف سازي و توسط آزوكارمين رنگ آميزي شدند. از كل سگ هاي مورد مطالعه 30 قلاده سگ (01/81%) به لينگواتولا سراتا مبتلا بودند. بررسي نشان داد كه وزن، سن، جنس و موقعيت جغرافيايي در ميزان آلودگي به انگل تاثير چشمگيري نداشت. تعداد انگل هاي موجود در سگ هاي آلوده بين 7-1 انگل متفاوت بود كه به طور ميانگين 93/2 انگل در هر سگ مي‌باشد. طول انگل هاي بالغ از mm 50-35 در ماده‌ها و از mm 18-2 در نرها متفاوت بود. بيشترين محل وجود انگل بخش جلويي سينوس پيشاني با تعداد 7 انگل بود.