تاثير تنش ماندابي در مرحله ساقه رفتن بر عملكرد و اجزاي عملكرد ژنوتيپ هاي گندم

تاثير تنش ماندابي در مرحله ساقه رفتن بر عملكرد و اجزاي عملكرد ژنوتيپ هاي گندم

به منظور بررسي عكس العمل ژنوتيپ هاي گندم به تنش ماندابي در مرحله ساقه رفتن، اين تحقيق به صورت آزمايش كرت هاي يكبار خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي در سه تكرار در سال زراعي 87-1386 در مركز تحقيقات كشاورزي و منابع طبيعي اهواز اجرا گرديد. در اين بررسي عامل اصلي شامل چهار ژنوتيپ گندم (چمران، ويريناك،11-78S- و 18-80S- ) و عامل فرعي نيز شامل دوره هاي ماندابي (0 ، 10 و 20 روز) بودند. نتايج نشان داد كه بين ژنوتيپ هاي مورد بررسي و همچنين دوره هاي مختلف ماندابي از نظر عملكرد دانه، اختلاف معني دار وجود داشت. بيشترين عملكرد در هر دو شرايط شاهد و ماندابي به لاين هاي18-80 S-و 11-78S- (با ميانگين عملكرد03/4 و 02/4تن در هكتار) و كمترين آن به رقم ويريناك (با ميانگين عملكرد 02/3 تن در هكتار) تعلق داشت. بيشترين و كمترين عملكرد در تيمارهاي ماندابي به ترتيب به تيمارهاي شاهد و تنش 20 روز ماندابي مربوط بود. افزايش طول دوره ماندابي در همه ژنوتيپ ها باعث افزايش ميزان خسارت شد. عملكرد بيولوژيكي نيز مشابه عملكرد دانه تحت تأثير ماندابي قرار گرفت و با افزايش طول دوره ماندابي عملكرد بيولوژيكي كاهش يافت. اجزاء عملكرد نيز تحت تأثير ماندابي قرار گرفت. از ميان اجزاء عملكرد، بيشترين خسارت به تعداد سنبله در متر مربع و كمترين به وزن هزار دانه وارد گرديد. با توجه به نتايج بدست آمده لاين 18-80S- برتري خود را نسبت به ساير ژنوتيپ ها در شرايط ماندابي نشان داد.

In order to stady the response of Wheat genotypes to waterlogging stress during stem elangation stage, this research was conducted as experimental split – plot based on Rondomized Complete Blocks Design (RCBD), with three replications in cropping year 2007-2008, at Ahwaz Agricultural Investigtions and Natural Sources Reaserches center. In this study the main plot was and Sub- consisted of four wheat genotypes(Chamran , Vee/nac , S-78-11 , S-80-18) and also sub plot were consisted waterlogging period (0 , 10 , 20 days ). The results showed that from grain yield point, there is a significant. Difference between the genotypes studied and various Waterlogging periods. The highest yield in both conditions of non-stress and waterlogging was associated with S-80-18 as well as S-78-11 lines (with mean grain yield of 4/03 and 4/02 ton/ha-1) and the Vee/nac cultivar had the lowest (with mean grain yield of 3/02 ton/ha-1). The highest and the lowest yield in waterlogging treatments were seen in non-stress and 20-day stress respectively. In all genotypes, the increase of waterlogging duration casued to high domage. The biological yield, as in grain yield, was affected by waterlogging and by increasing the waterlogging duration, the biological yield was decreased. The yield components were also affected by waterlogging. The among yield components, the much domage was on number of spikes per Acre metre and less was on thousand grain weight (TGW). With regard to obtaind results, S-80-18 line was better than other genotypes in waterlogging conditions.