بررسي تاثير غلظت آهن، بر رشد و اجزا عملكرد در ژنوتيپهاي مختلف سويا

بررسي تاثير غلظت آهن، بر رشد و اجزا عملكرد در ژنوتيپهاي مختلف سويا

به منظور بررسي تاثير محلول پاشي عنصر كم مصرف آهن بر عملكرد كمي ژنوتيپ هاي سويا، آزمايشي در سال 1388 در مزرعه تحقيقات دانشگاه آزاد، واقع در منطقه كمالوند خرم آباد، بصورت طرح كرتهاي خرد شده در قالب بلوك هاي كامل تصادفي (اسپليت پلات) در چهار تكرار مورد بررسي قرار گرفت. فاكتورهاي مورد آزمايش شامل تيمار هاي محلول پاشي در سه سطح شامل شاهد بدون محلول پاشي (F1)، محلول پاشي 1000?2 (F2)، محلول پاشي 1000?4 (F3) در مراحل 50 درصد گلدهي و غلاف دهي و ارقام مورد مصرف شامل (V1=M9، V2=L17، V3=M7) منظور گرديد. در اين آزمايش صفات عملكرد دانه، عملكرد زيست توده، وزن هزار دانه، تعداد غلاف در بوته، ارتفاع بوته، درصد پروتيين و روغن مورد اندازه گيري قرار گرفت. محلول پاشي كود آهن موجب افزايش معني دار در عملكرد دانه، عملكرد زيست توده، درصد پروتيين و روغن شد و در خصوص صفاتي از جمله وزن هزار دانه، تعداد غلاف در بوته و ارتفاع بوته افزايش معني داري ملاحظه نگرديد. مشخص گرديد محلول پاشي كود آهن بطور معني داري به افزايش متوسط در عملكرد ماده خشك و دانه ژنوتيپ هاي سويا كمك نموده است. از بين 3 ژنوتيپ سويا، ژنوتيپ M7 داراي عملكرد زيست توده، تعداد غلاف در بوته بيشتري نسبت به ساير ژنوتيپ ها ي سويا بود. كه ملاحظه گرديد با استفاده از ژنوتيپ مناسب و استعمال محلول پاشي 1000/4 كود آهن مي توان در اين منطقه عملكرد دانه بالاتري را بدست آورد.

In order to evaluate the effect of foliar application of iron (Fe) as a micro nutrient on quantitative yield of soybean genotypes, a split plot experiment was conducted in a randomized completely block design (RCBD) with four replications in a research farm of Azad university in Kamalvand region in Khoramabad city during 2009. Testing factors included foliar treatments, in three levels including control without foliar application= F1, foliar application (2/ 1000) = F2, and foliar application (4/1000) = F3 in 50% flowering, and podding. Utilized cultivars, included (V1=M9, V2=M9, V3=M7) In this experiment, the traits such as grain yield, biomass yield, thousand grain yield, pod number per plant, plant height, protein and oil percentage, were measured. Foliar application of iron fertilizer, caused an increase in grain yield, biomass yield, protein and oil percentage. There was no significant increase for traits such as thousand grain yield, pod number per plant, and plant height. It was specified that foliar application of iron fertilizer has improved the average increase of dry matter and grain yield of soybean genotypes significantly. Among three soybean genotypes, Genotype M7 had more biomass yield and pod number per plant, as it was considered that it would be possible to obtain more grain yield by use of appropriate genotypes and foliar application of 4/1000 iron fertilizer.