تعيين عامل هاي موثر بر پذيرش بيمه ي دام در شهرستان كرمان با كاربرد روش هاي پارامتريك ونا پارامتريك

بخش دامپروري به عنوان زير بخشي مهم از كشاورزي، همانند ساير فعاليت هاي كشاورزي، در توليد و فروش با مخاطره مواجه است. به دليل اهميت اين بخش در سامانه هاي تغذيه اي دنيا و بمنظور تداوم فعاليت هاي توليدي، لازم است دامپروران با بكارگيري روش هاي مناسب مهار و مديريت خطر، مورد حمايت قرار گيرند. يكي از روش هاي متداول و مرسوم در مديريت ريسك استفاده از پوشش هاي بيمه اي است. آنچه كه در اين بين مهم است چگونگي رويارويي گروه هاي هدف با اين سامانه حمايتي است. در اين مقاله، بمنظور تعيين و بررسي عامل هاي موثر بر پذيرش بيمه ي دام از سوي دامداران شهرستان كرمان، تعداد 114 دامدار در سال 1387 به گونه ي تصادفي انتخاب و وضعيت آن ها تحليل شده است. ابتدا با استفاده از شبكه ي عصبي مصنوعي، مولفه هاي تاثيرگذار بر رفتار دامداران شناسايي و سپس اثر نهايي مربوط به متغيرهاي تعيين شده به وسيله ي شبيه لاجيت تجزيه و تحليل شده است. خروجي هاي مربوط به شبكه ي عصبي نشان داد كه نوع دامداري، سطح سواد، سابقه ي كار، تعداد دام ها، سن، مشاغل جانبي و درآمد سال گذشته، متغيرهاي تاثيرگذار بر رفتار دامداران مي باشند. نتايج بدست آمده از برآورد شبيه لاجيت بيانگر مثبت بودن تاثير سطح سواد، سابقه ي كار و تعداد دام ها در پذيرش بيمه و منفي بودن تاثير نوع دامداري، سن، مشاغل جانبي و درآمد سال گذشته در پذيرش بيمه است. با توجه به نتايج بدست آمده، پيشنهاد مي شود به دليل تمايل بيش تر دامداري هاي صنعتي در استفاده از بيمه، توسعه ي واحدهاي كوچك در شهرستان كرمان مورد توجه قرار گيرد. هم چنين، از فعالان جوان و تحصيل-كرده در بخش دامپروري شهرستان، به دليل تمايل بيش تر به پذيرش نوآوري هايي از قبيل بيمه، حمايت گردد.