سنجش توسعه يافتگي در مناطق روستايي استان سيستان و بلوچستان

اين مطالعه با هدف رتبه بندي مناطق روستايي شهرستان هاي استان سيستان و بلوچستان بر اساس سطح توسعه يافتگي با دو رويكرد مبتني بر هرم مازلو و شاخص هاي چندبعدي صورت گرفت. مجموعه شاخص هاي مورد استفاده در رويكرد هرم مازلو شاخص هاي مربوط به نيازهاي اساسي، امنيت، تعلق و احترام مي باشد. در رويكرد شاخص هاي چندبعدي نيز مجموعه شاخص هاي جمعيتي، بهداشت و سلامت، ارتباطات، آموزش، تسهيلات عمومي و تفريحي، اقتصادي، غذايي و رفاهي بكار گرفته شد. داده هاي مورد استفاده مربوط به سرشماري سال 1387 در استان سيستان و بلوچستان است. يافته ها نشان داد كه ميان رتبه بندي دو رويكرد اختلاف چندان بارزي وجود ندارد. روي هم رفته بر اساس رويكرد مبتني بر هرم نيازهاي مازلو در مورد نيازهاي اساسي و اوليه، ميان مناطق روستايي شهرستان هاي استان يكنواختي ديده شد و در مورد نيازهاي سطح بالاتر تفاوت ميان آن ها گسترده بود. بر اساس يافته هاي بدست آمده از رهيافت مبتني بر شاخص هاي چندبعدي در زمينه ي شاخص هاي ارتباطات، تسهيلات عمومي و تفريحي و هم چنين شاخص هاي اقتصادي و رفاهي تفاوتي عمده ميان شهرستان هاي استان ديده شد و لازم است در مورد اين شاخص ها به توزيع امكانات مربوطه در سطح استان توجهي بيش تر شود. بر اساس هر دو رويكرد، مناطق روستايي شهرستان هاي سرباز و كنارك به عنوان مناطق توسعه نيافته ي استان ارزيابي شدند و لازم است به گونه ي ويژه به آن ها توجه شود. هم چنين، مناطق روستايي شهرستان هاي زابل، خاش و زهك داراي بالاترين سطح توسعه يافتگي در سطح استان بودند.