تاثير مقررات فني و بهداشتي بر صادرات ميگوي ايران

امروزه يكي از عوامل مهم در مبادله ي كالاها و بويژه مواد غذايي، موضوع كيفيت مي باشد. بنابراين، در سازمان جهاني تجارت نيز موضوع كيفيت و استانداردها مورد توجه قرار گرفته و موافقت نامه هاي موانع فني فرا راه تجارت و اقدام هاي بهداشتي و بهداشت گياهي براي اعمال استانداردها و مقررات مرتبط در تجارت جهاني تنظيم شده اند. در بين محصولات شيلاتي، محصول ميگو پس از خاويار دومين كالاي قابل صدور و ارزآور مي باشد. در اين پژوهش با استفاده از مدل جاذبه تاثير اين قوانين بر جريان تجارت ميگوي ايران مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي دهند كه مقررات بهداشتي و فني به گونه اي معني دار صادرات ميگوي ايران را به كشورهاي وارد كننده بويژه كشورهاي عضو اتحاديه ي اروپا كاهش داده اند. با توجه به اهميت مسايل بهداشتي در تجارت آبزيان، ايجاد يك نظام واحد بهداشتي عرضه ي ميگو در ايران، ضرورت دارد. هم چنين سازمان هاي مربوطه بايد نظارت كامل براي انطباق مراكز توليدي و عمل آوري كشور با معيارهاي جهاني و استانداردهاي فني و بهداشتي داشته باشند.