تاثير دوره عادت‌دهي به برگ بلوط بر گوارش‌پذيري آزمايشگاهي و فراسنجه‌هاي شكمبه بز الموت

The Effect of Adaptation to Oak Leaves on Digestibility (in vitro) and Ruminal Parameters in Alamout Goat

هدف اين پژوهش, بررسي تأثير عادت‌دهي به تانن برگ بلوط بر غلظت آمونياك، pH، جمعيت ميكروبي شكمبه، توليد گاز و گوارش‌پذيري حقيقي ماده خشك (IVTDMD) در بزهاي الموت (بدون پيشينه مصرف برگ بلوط) در مقايسه با بز مرخز (با پيشينه مصرف برگ بلوط) بود. بدين منظور، بزها به مدت 21 روز با جيره برگ بلوط يا يونجه تغذيه تغذيه شدند. مقادير ماده خشك (DM)، ماده آلي (OM)، پروتئين خام (CP)، چربي خام (EE)، الياف نامحلول در شوينده خنثي (NDF)، الياف نامحلول در شوينده اسيدي (ADF)، ليگنين (ADL) و تركيبات فنوليك موجود در برگ بلوط با استفاده از روش‌هاي آزمايشگاهي تعيين شد. علاوه بر اين، جمعيت باكتري‌ها (سلولايتيك و پروتئولايتيك) و پروتوزوئرهاي شكمبه، ميزان pH و غلظت آمونياك شكمبه اندازه‌گيري شد. روش آزمايشگاهي توليد گاز براي تعيين گوارش‌پذيري ماده آلي (OMD) و برآورد انرژي قابل متابوليسم (ME) و IVTDMD استفاده گرديد. مقادير DM، OM، CP، EE، NDF، ADF، ADL، كل تركيبات فنولي، تانن كل، تانن متراكم و تانن قابل هيدروليز برگ بلوط به ترتيب برابر 940، 950، 115، 0/35، 520، 320، 0/98، 113، 100، 0/20 و 0/90 گرم در كيلوگرم ماده خشك بود. ميانگين pH، غلظت آمونياك شكمبه، جمعيت باكتري‌ها (سلولايتيك و پروتئولايتيك) و كل پروتوزوئرهاي شكمبه بز الموت به ترتيب برابر 64/6، 26/22 ميلي‌گرم در هر دسي‌ليتر شيرابه شكمبه، 76/7، 39/8 و 67/5 بر اساس لگاريتم در مبناي 10 بود، كه پس از عادت‌دهي به برگ به صورت معني‌داري كاهش يافت (01/0p<). حجم گاز توليدي حاصل از تخمير آزمايشگاهي برگ بلوط، OMD، ME و ضرايب b و c و IVTDMD برآورد شده با استفاده از شيرابه شكمبه بز الموت تغذيه شده با يونجه برابر 2/19 ميلي‌ليتر، 9/38 گرم در كيلوگرم ماده خشك، 8/5 مگاژول در كيلوگرم ماده خشك، 5/27 ميلي‌ليتر، 05/0 در ساعت و 490 گرم در كيلوگرم ماده خشك بود، كه پس از عادت‌دهي به برگ بلوط افزايش يافت (01/0p<). از سوي ديگر، افزودن PEG به نمونه‌ها مقادير مذكور را افزايش داد (01/0p<). در مجموع, عادت‌دهي بز الموت به برگ بلوط، تأثير منفي تانن را كاهش داد و باعث تغيير شرايط تخمير شكمبه و افزايش گوارش‌پذيري اين محصول جانبي شد.

This experiment was carried out to investigate the effect of adaptation period to oak leaveʹs tannin on rumen pH and ammonia, rumen microbial population, gas production and dry matter true digestibility (IVTDMD) in Alamout Goatʹs rumen (with no previous history of oak leaf consumption) compared with Markhoz Goat (with previous history of oak leaf consumption). The goats were fed either oak leaves or Lucerne for 21 d. Dry Matter (DM), Organic Matter (OM), Crude Protein (CP), Ether Extract (EE), Neutral Detergent Fibre (NDF), Acid Detergent Fibre (ADF), lignin (ADL) and phenolic compounds of oak leaves were determined through laboratory analysis. Additionally, ruminal population of cellulytic and proteolytic bacteria and protozoa, pH and the concentration of ammonia-N were found out. An in vitro gas production was employed to estimate organic matter digestibility (OMD), metabolisable energy (ME) and IVTDMD content. Oak leavesʹ DM, OM, CP, EE, NDF, ADF, ADL, total phenolic compounds, condensed tannin and hydrolysable tannin, respectively, were 940, 950, 115, 35.0, 520, 320, 98.0, 113, 100, 20.0 and 90.0 g/kg DM. Ruminal pH, ammonia-N concentration, and population of cellulytic and proteolytic bacteria and protozoa of Alamout Goat were, respectively, 6.64, 22.26 mg/dl of ruminal fluid, 7.76, 8.39 and 5.67, for which the adaptation to oak leaves had resulted in a decline in all of them (p<0.01). In vitro gas production volume, OMD, ME, b, c and IVTDMD estimated by use of goatʹs ruminal fluid were 19.2 ml, 38.9 g/ kg DM, 5.8 MJ/kg DM, 27.5 ml, 0.05/h and 490 g/kg of DM, which had increased (p<0.01) through an adaptation to oak leaves. On the other hand, addition of PEG to the samples resulted in enhancement of these parameters (p<0.01). In conclusion, adaptation of goats to oak leaves caused a reduction in the negative effect of tannins, and resulted in a change in ruminal fermentation and digestibility.