بررسي نقش تنوّع اجتماعي در ايجاد شهرهاي خلاق و نوآور مورد مطالعه : شهر اصفهان

Review the Role of Social Diversity in Creating Innovative and Creative Cities (Case Study: Isfahan City)

اين پژوهش به بررسي جايگاه تنوّع اجتماعي در ايجاد شهرهاي خلاق و نوآور مي¬پردازد. تنوّع اجتماعي كه از شاخص¬هاي سنجش مدارا در يك منطقه به¬حساب مي¬آيد، مبحثي جديد و موردتوجه در حوزه¬ي مطالعات شهري بوده و بر نقش مشاركت فعال و خلاق گروههاي قومي، نژادي و مهاجر در شهر و ادغام و ذوب آنان در جامعه¬ي ميزبان تأكيددارد. باتوجه به اينكه مفهوم تنوّع اجتماعي در ايران و نحوه¬ي سنجش آن با ديگر جوامع به لحاظ مفهومي و مصداقي متفاوت بوده، هدف اين نوشتاركه با استفاده از روش تحليل داده¬هاي ثانويه و به-صورت بحث مفهومي و تحليلي با استفاده از آمارهاي موجود كشوري و استاني ايران انجام گرفته، به موقعيت و پتانسيل شهر اصفهان از لحاظ وجود عنصر تنوّع اجتماعي پرداخته است. در همين راستا درصدهاي حضور مهاجرين و غيربومي¬ها، به¬عنوان شاخص ذوب فرهنگي و نيز تنوع زباني در جمعيّت مورد بررسي قرار گرفته¬ است. برطبق نتايج، استان اصفهان از لحاظ درصد مهاجرپذيري در بين استان¬هاي ايران در رتبه¬ي دهم قرار داشته و رتبه¬ي سوم را پس از استان¬هاي تهران و خراسان رضو.ي، در ميزان حضور افراد غيربومي (متولدين جاي ديگر) به خود اختصاص داده است. در ميان شهرستان¬هاي استان اصفهان، شهراصفهان، بالاترين درصد مهاجرپذيري را داشته، اما ازلحاظ درصد افراد غيربومي درميان شهرستان¬هاي استان، از رتبه¬ي سوم برخوردار است. همچنين شهر اصفهان از تنوع زباني برخوردار نيست. به¬طوركلي شهر اصفهان، بر طبق آمارها و به لحاظ كمّي و صوري از شهرهاي مهاجرپذير ايران به حساب آمده و پتانسيل حركت به¬سمت شهر خلاق و نوآور را داراست.

This study investigates the role of social diversity in creating innovative and creative cities. Social diversity which is considered as leniency indicators in a region, is a new and considerable issue in the field of urban studies, and emphsis is put on the role of creative and innovative partnership of ethnic, racial and immigrant groups in the city and their integration and melting in the host community. Given that the concept of social diversity in Iran and its measuring method is different from other communities in terms of concept and meaning, so that the purpose of this paper which has been conducted by using secondary data analysis method and as conceptual and analytical discussion by implementing the available state and provincial statistics of Iran, has discussed the potential and position of Isfahan city in terms of the existence of social diversity. In this respect, the percentages of immigrants and non-natives have been studied as cultural melt index and also linguistic diversity in the population. Based on the results, Isfahan province has the tenth rank among Iran provinces from the view point of admitting immigrants and has allocated itself the third rank after Tehran and Khorasan Razavi provinces for the presence of non-native people (elsewhere born people). Among the townships of Isfahan provinee, Isfahan city has had the highest percentage of immigration admittance but in the terms of the percentage of non- native people in the province, has the third rank. Also Isfahan city does not have the linguistic diversity. In general, Isfahan city based on the statistics, in terms of appearance and quantitative is considered as the immigrant admitting cities which owns the potential to move to ward a creative and innovative city.