در جست‏وجوي تعالي و كمالات اخروي

Searching for Transcendence and Other Worldly Virtues

ياد مرگ بزرگ‏ترين اكسيرى است كه انسان را براى كسب كمالات اخلاقى و نيل به سعادت و كسب فوز و پاداش اخروى و اميدوارى در دنيا و آمادگى براى آخرت تشويق مى‏كند. در انديشه دينى، انسان داراى پنج مرحله حيات است: مرحله حيات جنينى، دوران طفوليت، هنگام بلوغ و تكليف، عالم برزخ و حيات در عالم آخرت. مراحل چهارگانه اوليه حيات، گذرا و مقدمه نيل به حيات جاودانه اخروى است. در همه اين عوالم، انسان در حالت حركت و سفر است. بايد براى عالم آخرت زاد و توشه برداشت؛ اعمال نيك و اعمالى كه به قصد قربت و نزديكى به خداى متعال در دار دنيا اندوخته شده، براى عالم آخرت سودمند است. اين نوشتار به شرح مناجات الراغبين امام سجاد عليه‏السلام در خصوص توشه آخرت و انديشه آخرت در نگاه مومن مى‏پردازد.

Recalling death is the greatest elixir that encourages man to survive in the world, to pin his hope on and to prepare for the hereafter. In religious thought, manʹs life has five phases: embryonic life, infantry, puberty and adult phase, the purgatory, and life in the purgatory. The first four phases of life are transient and prelude to achieve eternal life in the hereafter. In all these four phases, man is in motion and journey. He must make provisions. Good deeds and those performed to seek God nearness to in this world are useful in the hereafter, the present article explains Imam Saddjadʹs (A.S) Monajat al-Raghebin( the supplications of the motivated) about provisions of, and pondering about the hereafter, according to believerʹs viewpoint.