مطالعه وضعيت باروري جنسي وتعيين فراواني آلل هاي تيپ آميزشي در جمعيت هاي آميزشي A و D از گونه مركب Gibberella fujikuroi بدست آمده از برنج و ذرت به كمك PCR

مطالعه وضعيت باروري جنسي وتعيين فراواني آلل هاي تيپ آميزشي در جمعيت هاي آميزشي A و D از گونه مركب Gibberella fujikuroi بدست آمده از برنج و ذرت به كمك PCR

به منظور بررسي وضعيت باروري جنسي و تيپ آميزشي گونه¬هاي Gibberella moniliformis و G. intermedia، عوامل پوسيدگي طوقه يا باكانه برنج و پوسيدگي خوشه و ساقه ذرت از گونه مركب G. fujikuroi به كمك واكنش زنجيره¬اي پليمراز، از 128 جدايه تك اسپور بدست آمده از مزارع برنج استان¬هاي گيلان و مازندران و مزارع ذرت استان¬هاي مختلف ايران شامل 16 جدايه G. moniliformis از برنج و 54 جدايه از ذرت، 28 جدايه G. intermedia از برنج و 30 جدايه از ذرت استفاده شد. از بين اين جدايه¬ها 30 جدايه G. intermedia از ذرت، 12 جدايه از برنج و پنج جدايه G. moniliformis از برنج در مطالعه وضعيت باروري جنسي به كمك جدايه¬هاي آزمايشگر استاندارد روي محيط غذايي هويج آگار استفاده گرديد. جهت تعيين تيپ آميزشي و وضعيت باروري جدايه¬ها از روش multiplex PCR و دو جفت آغازگر اختصاصي به نام¬هاي GFmat1a،GFmat1b و Gfmat2c، Gfmat2d استفاده شد و وجود و فراواني هريك از ايديومورف¬هاي تيپ آميزشي در تمام جدايه¬ها رديابي و تعيين گرديد. از مجموع 68 جدايه G. moniliformis از برنج و ذرت، 47 جدايه (69 درصد) متعلق به MAT-1 و 21 جدايه (31 درصد) متعلق به MAT-2 بودند. از مجموع 53 جدايه G. intermedia از برنج و ذرت، 33 جدايه (62 درصد) متعلق به تيپ آميزشي MAT-1 و 20 جدايه (38 درصد) متعلق به تيپ آميزشي MAT-2 بودند. از 42 جدايه G. intermedia حاصل از برنج و ذرت كه در تلاقي با جدايه هاي استاندارد استفاده گرديدند، 26 جدايه (62 درصد) داراي تيپ آميزشي MAT-1 و 16 جدايه (38 درصد) داراي تيپ آميزشي MAT-2 بودند. نتايج حاصل از تلاقي جدايه¬هاي مورد مطالعه با جدايه¬هاي استاندارد با نتايج حاصل از واكنش زنجيره¬اي پليمراز مشابه بود. همچنين جدايه¬هاي مزرعه¬اي داراي تيپ آميزشي مخالف (سازگار) با يكديگر تلاقي داده شدند و پريتسيومي مشاهده نشد كه نشان¬دهنده نربارور بودن جدايه¬ها مي¬باشد. براي بروز نوتركيبي جنسي و تنوع ژنتيكي درون يك جمعيت وجود هر دو آلل از تيپ¬هاي آميزشي مختلف با فراواني مناسب و اينكه حداقل يكي از دو والد ماده بارور يا هرمافروديت باشد، ضروري مي باشد. در اين تحقيق، هر دو تيپ آميزشي در جمعيت هر دو گونه قارچ شناسايي شدند كه البته فراواني تيپ آميزشي MAT-1 نسبتا بيشتر بود ولي با توجه به كم بودن افراد ماده بارور در جمعيت، بروز تنوع ژنتيكي در جمعيت قارچ¬هاي G. moniliformis و G. intermedia بدست آمده از برنج و ذرت مي¬تواند از طريق مكانيسم¬هاي ديگر تغييرپذيري باشد.