بررسي ميزان شيوع وعلل آسيب هاي ورزشي دانشجويان رشته تربيت بدني

Prevalence and Causes of Injuries in Physical Education Students

هدف از اين پژوهش، بررسي ميزان شيوع و علل آسيب هاي ورزشي دانشجويان رشتة تربيت بدني دانشگاه شهيد باهنر كرمان بود. جامعة آماري شامل دانشجويان ورودي سال هاي 83 و 84 رشتة تربيت بدني دانشگاه شهيد باهنر كرمان (138 نفر) بود كه حداقل دو سوم دروس عملي را گذرانده بودند. به دليل محدود بودن افراد در دسترس، تمام افراد جامعه وارد مطالعه شدند و ميانگين سن، وزن و قد نمونه ها به ترتيب 2/1 ? 4/23 سال، 7/12 ? 6/63 كيلوگرم و 9/7 ? 169 سانتي متر بود. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامة محقق ساز بود كه روايي محتواي آن با استفاده از نظر پنج نفر از استادان تأييد و پايايي دروني آن با استفاده از روش آلفاي كرونباخ بررسي شد و 9/0 به دست آمد. نتايج به دست آمده نشان داد كه آسيب هاي عضلاني – تاندوني، بيشترين فراواني را داشتند و در اين ميان كشيدگي و كوفتگي عضلاني شايع ترين آسيب ها بودند. هندبال پرآسيب ترين رشتة ورزشي و آسيب شايع آن كوفتگي عضلاني بود. بين فراواني آسيب در نيمسال تحصيلي بهاره و پاييزه و همچنين بين دانشجويان دختر و پسر اختلاف معني داري وجود نداشت، ولي بين فراواني آسيب در طول ترم، در ساعات مختلف آموزشي و در بخش هاي مختلف يك جلسه تمرين، اختلاف معني داري مشاهده شد. همچنين نتايج نشان داد كه بين سن و تودة شاخص تودة بدني با انواع آسيب ارتباط معني داري وجود ندارد. با توجه به يافته هاي ذكر شده و مخاطرات احتمالي آسيب هاي ورزشي براي دانشجويان رشتة تربيت بدني، توجه بيشتر در امر برنامه ريزي دروس عملي دانشجويان بر اساس محدود كردن عوامل خطرزا ضروري به نظر مي رسد.

The purpose of this study was to investigate prevalence and causes of sport injuries in physical education students of Shahid Bahonar University of Kerman. The subjects were 138 students of physical education in Shahid Bahonar University of Kerman (1386-1387) who passed two third of their practical lessons. As the size of subjects was low, census method was used (mean±SD: age = 22.4±1.2 yrs, weight = 63.6+12.7 kg, height = 169±7.9 cm). The data were collected by a researcher-made questionnaire. Its content validity was approved by an expert panel (five experts), and internal consistency analysis showed Cronbachʹs alpha as 0.9. Muscular and tendon injuries were the most prevalent types of injuries. Strain and contusion were the most common types of muscular and tendon injuries. Handball was the most prevalent type of sport field. The rate of injuries was higher in second semester. There was no significant difference in the frequency of injuries between spring and autumn semesters as well as between male injured students and female ones. There was a significant difference in the frequency of injuries during the semester, in various times of education and various phases of a training session. There was no significant relationship between age and BMI with frequency of sport injuries. According to these results and consequent risks of sport injuries which threaten the students of physical education, more attention to practical syllabus seems necessary.