بررسي علل افت انگيزش تحصيلي از ديدگاه دانش آموزان دوره پيش دانشگاهي با توجه به جنسيت و زمينه هاي خانوادگي آنها

هدف از پژوهش حاضر بررسي علل و عوامل افت انگيزشي در بين دانش آموزان دوره پيش دانشگاهي از ديدگاه خود آنان بود. آزمودني-هاي مورد مطالعه 1455 دانش آموز پيش دانشگاهي (766 دختر و 683 پسر) بودند كه از 8 مركز به طور تصادفي انتخاب شده مورد مطالعه قرار گرفتند. جهت سنجش نگرش دانش آموزان پيرامون افت انگيزش تحصيلي يك مقياس 40 گونه اي بر اساس طيف ليكرت تهيه گرديد كه عوامل انگيزشي را در چهار مقوله خانوادگي، محيط مدرسه، محيط اجتماعي و فردي اندازه مي گرفت. پايايي و روايي مقياس فوق الذكر در تحقيق حاضر مورد بررسي و تاييد قرار گرفت .يافته هاي پژوهش نشان داد كه: دختران در عوامل خانوادگي و فردي از سطح انگيزشي بالاتري نسبت به پسران برخوردارند. در ارتباط با عوامل انگيزشي و سطح تحصيلات پدر مشخص شد كه فرزندان پدراني كه تحصيلات دبيرستاني داشته اند در عامل خانوادگي از انگيزش بالاتري نسبت به فرزندان پدراني كه بي سواد بودند برخوردار بوده اند. در ارتباط با اين عامل و سطح تحصيلات مادر نشان داده شد كه در عامل مدرسه فرزندان مادراني كه تحصيلات دبيرستاني داشته اند از انگيزش بيشتري نسبت به فرزنداني كه مادرانشان بي سواد يا تحصيلات ابتدايي داشته اند، برخوردار بوده اند. همچنين فرزندان مادران خانه دار از انگيزش تحصيلي بيشتري در بعد عامل اجتماعي، نسبت به فرزندان مادران شاغل برخوردارند در حالي كه درابعاد خانوادگي و فردي تفاوت معني داري مشاهده نشد، ولي در مجموع چهار عامل انگيزش تحصيلي تفاوت معني داري به نفع فرزندان مادران خانه دار به دست آمد.