ارتباط بين سلامت رواني و استفاده از شيوه هاي سازگاري در والدين كودكان مبتلا به تالاسمي و هموفيلي

ارتباط بين سلامت رواني و استفاده از شيوه هاي سازگاري در والدين كودكان مبتلا به تالاسمي و هموفيلي

پيش زمينه و هدف: تالاسمي و هموفيلي از بيماري هاي مزمن و ارثي دوران كودكي به شمار مي رود كه مي تواند باعث آسيب جسمي، رواني و اجتماعي در خانواده و كودك شود. خانواده ها براي مقابله با اين مشكل از شيوه هاي سازگاري مختلفي استفاده مي كنند ولي بنظر مي رسد كه در اين ميان سلامت رواني والدين ناديده گرفته مي شود و فقط روي درمان بيماري كودك تاكيد مي شود. لذا در اين مطالعه به بررسي ارتباط بين سلامت روان و استفاده از شيوه هاي سازگاري در والدين كودكان مبتلا به تالاسمي و هموفيلي پرداخته شده است. مواد و روش كار: مطالعه انجام شده از نوع توصيفي تحليلي مي باشد كه والدين 68 كودك مبتلا به تالاسمي و هموفيلي مراجعه كننده به بيمارستان شهيد مدني خوي از طريق سرشماري انتخاب گرديدند. ابزار گردآوري داده ها شامل سه قسمت: مشخصات دموگرافيك والد و كودك، پرسشنامه سلامت عمومي (GHQ) و پرسشنامه شيوه هاي سازگاري مي باشد. براي تعيين روايي ابزار از اعتبار محتوي و پايايي از آزمون آلفا كرونباخ (آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه سلامت عمومي برابر 86/0 و پرسشنامه سازگاري برابر 79/0) استفاده گرديد. يافته ها: نتايج نشان داد كه سلامت رواني والدين و استفاده از شيوه هاي سازگاري در حد متوسط مي باشد و ميانگين نمره كسب شده در سلامت رواني (15/4±91/32) و در شيوه هاي سازگاري (5/13±85/51) مي باشد. بيشترين شيوه هاي سازگاري مورد استفاده « جهت مشكلاتم به خدا توكل مي كنم» (9/80%) و " براي فائق آمدن بر مشكلاتم تلاش مي كنم" (9/80%) مي باشد. همچنين آزمون اسپيرمن رو نشان داد كه بين سلامت رواني و استفاده از شيوه هاي سازگاري ارتباط مثبت و معني دار آماري وجود دارد (001/0, P< 95/0r=). بحث ونتيجه گيري: با توجه به نتايج پژوهش و با در نظر گرفتن اين نكته كه نيازهاي رواني و اجتماعي والدين كودكان مبتلا به بيماري مزمن بيشتر از كودكان عادي است بنابراين لازم است برنامه هايي به منظور ارتقاء سطح بهداشت روان والدين و بيماران به همراه آموزش استفاده از شيوه هاي سازگاري از طرف مسئولين در نظر گرفته شود.