اصول طراحي فضا هاي آموزشي كودكان بر اساس مدل خلاقيت

Designing Patterns of Children Educational Spaces Based on Creativity Model

در سالهاي اخير، جمعيت قابل توجه كودكان در ايران، سبب توجه ويژه به مسأله آموزش و فضاهاي آموزشي كودكان شده است. متاسفانه در ايران، اكثر دبستانها و مهدكودكها در فضاهاي فاقد طراحي مناسب و يا در فضاهايي با كاربري غير آموزشي (مثل خانه) تأسيس ميگردند. هدف از تحقيق حاضر، دستيابي به اصول طراحي فضاهاي ويژه كودكان براي كودكان 3 تا 6 ساله ايراني با تأكيد بر بهرهگيري از قابليتهاي محيطي مؤثر بر ذهن و رفتار كودكان، و رويكرد ارتقاء خلاقيت آنان است. در اين تحقيق، بر پايه تلفيق نظريات مرتبط با موضوع تحقيق، از روش تحقيق پيمايشي (زمينهيابي) استفاده شده و براساس مدل خلاقيت، اصول طراحي فضاهاي آموزشي استنتاج گرديده است. نتايج تحقيق براساس مدل، تهيه اصولي معمارانه براي طراحي فضاهاي آموزشي كودكان 3 تا 6 ساله در جهت ارتقاء انگيزش و خلاقيت آنان است. تغيير- تكميل پذيري فضا و اجزاي آن، تداخل فضاهاي باز و بسته و بازسازي عناصر محرك طبيعي مانند نور، آب و گياهان ميشود

In recent years, a significant population of children in Iran is caused a special attention towards the problem of educational spaces for children. Unfortunately in Iran, most schools and child care spaces are established in non-educational buildings (such as houses). Emphasizing on the advantages of environmental features that influence the human mind and his behavior, this study is seeking to achieve designing patterns for 3-6 years old children educational spaces. The Survey Research Method is used in this research. Based on the integration of related theories, the patterns are derived from the creativity model. The conclusion displays the patterns of children educational spaces for promoting their motivation and creativity, such as: the variability of space and its components, the interaction between indoor and outdoor spaces, diversity and game-making of the natural stimulus elements such as light, water and plants.