بررسي رشد و ‌عملكرد خيار (Cucumis sativus L.) و باميه (Abelmoschus esculentus L.) در روش كشت مخلوط

بررسي رشد و ‌عملكرد خيار (Cucumis sativus L.) و باميه (Abelmoschus esculentus L.) در روش كشت مخلوط

به منظور بررسي اثر متقابل كشت مخلوط خيار و باميه، آزمايشي به مدت يكسال زراعي(1387) در شهرستان نوشهر، به‎صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‎هاي كامل تصادفي در چهار تكرار اجرا شد. تيمارهاي الگوي كشت در چهار سطح: كشت خالص خيار يا باميه، كشت باميه داخل رديف خيار، كشت باميه بين رديف‎هاي خيار و الگوي كشت باميه بين و داخل رديف‎هاي خيار و تيمارهاي تراكم در سه سطح (فاصله كشت بين بوته 20‌، 30 و 40 سانتي‎متر) بودند. صفات رويشي و عملكرد، غلظت عناصر پتاسيم، فسفر، كلسيم و نيتروژن در تيمارهاي آزمايشي مورد مقايسه قرار گرفتند. نتايج آزمايش نشان داد كه در بوته‎هاي خيار،كشت مخلوط باعث افزايش غلظت عناصر كلسيم (19%)، پتاسيم (12%)، عملكرد (12%) و كاهش غلظت نيتروژن (12%)، تعداد شاخه فرعي (23%) و سطح برگ (15%) شد. براي باميه، كشت مخلوط باعث افزايش غلظت عناصر فسفر (3%)، نيتروژن (16%)، سطح برگ بوته (41%)، وزن‎تر بوته (26%) و كاهش غلظت كلسيم (8%) نسبت به كشت خالص شد. اثر متقابل الگوي كشت و تراكم بر روي عملكرد و اجزاي عملكرد خيار معني‌دار بود، ولي تنها بر روي اجزاي عملكرد باميه اثر معني‌داري داشت. نسبت برابري زمين در همه تيمار‌هاي كشت مخلوط، بزرگ‎تر از يك بوده و بالاترين نسبت برابري زمين (15/2) در تيمار كشت مخلوط باميه بين بوته و رديف‎هاي خيار، با تراكم متوسط به‎دست آمد. نتايج اين تحقيق نشان ‎داد كه بين دو گياه خيار و باميه نوعي سازگاري و هماهنگي وجود دارد كه مي‎تواند حاصل ويژگي‎هاي فيزيولوژيكي وگياه‎شناسي و عوامل مساعد اكولوژيكي باشد كه باعث افزايش عملكرد در دو گياه شده است.

In order to study the interaction effect of cucumber and okra in intercropping culture, an experiment was carried out in Nowshar in 2008. This experiment was done as a factorial experiment based on a randomized complete block design with four replications. Treatments were planting patterns (sole cropping of okra or cucumber, okra was intercropped within cucumber rows, okra was intercropped between cucumber rows and okra was intercropped within and between cucumber rows), and planting distances (20, 30 and 40 cm inter-row spaces). In this experiment, yield and yield component, calcium, potassium, nitrogen and phosphor content and vegetative characteristics were measured. Results showed that in the cucumber plant, intercropping increased calcium content by 19%, potassium content by 12%, yield hectare-1 by 12%, and it reduced nitrogen content by 12%, number of branches per plant by 23% and leaf area by 15% compared to sol cropped cucumber. In okra plant, intercropping increased phosphor content by 3%, nitrogen content by16%, leaf area by41%, fresh weight of plant by 26% and it reduced calcium content by 8% compared to sol cropped okra.The interaction effects between planting patterns and planting density were significant for yield and yield components of cucumber but, it was significant only for yield of okra plant. The land equivalent ratios were all above 1.00, and the highest LER of 2.15 were obtained when okra was planted between and within cucumber rows at medium planting densities. The results of this experiment showed a kind of compatibility and conformity between cucumber and okra plants, may be due to their, physiological and botanical characteristics and favorite ecological factors that could cause an increased cucumber and okra plants yield.