تشخيـص و درمـان پركاري تيـروييـد در دوران بـارداري و شيـردهــي

تشخيـص و درمـان پركاري تيـروييـد در دوران بـارداري و شيـردهــي

سابقه و هدف: تغييرات عملكرد تيروييد مادر در زمان بارداري پيامدهاي مهمي بر جنين/نوزاد خواهد داشت. اختلالهاي بارز در عملكرد تيروييد در 2 تا 3 در صد بارداريها ديده ميشوند اما موارد تحت باليني آن شايع‌تر هستند و اغلب بدون تشخيص باقي مي‌مانند. شيوع پركاري تيروييد در دوران بارداري حدود 3/0 درصد بوده كه در صورت عدم تشخيص و درمان مناسب به عوارض جدي و غير‌قابل جبران براي مادر و جنين منجر مي‌‌شود. هدف اين مطالعه مروري، بررسي جنبه¬هاي تشخيصي و درماني پركاري تيروييد در دوران بارداري و شيردهي است. مواد و روشها: از واژگان "پركاري تيروييد و بارداري"، "داروهاي ضد تيروييد و بارداري"، "يد راديواكتيو و بارداري"، "پركاري تيروييد و شيردهي" و"داروهاي ضد تيروييدي و شيردهي" به تنهايي و همچنين با اضافه كردن "جنين" و "مادر" و "نوزاد" براي رديابي و جستجو در MEDLINE بين سالهاي 1960 تا 2010 ميلادي استفاده شد. تمام مطالعات از نوع كار‌آزمايي باليني و مورد-شاهدي كه داراي طراحي مناسب بودند و مقالات مروري كه كيفيت نگارشي مطلوبي داشته و نويسنده حداقل به چهار مقاله مربوط به خود در فهرست مراجع مقاله اشاره كرده¬ بود، استفاده شد. در جستجوي منابع از كتابدار متخصص در اين زمينه كمك گرفته شد. يافته‌ها: داروهاي ضد تيروييدي درمان انتخابي پركاري تيروييد در زمان بارداري و شيردهي مي‌‌باشند. از تمام انواع داروهاي خوراكي ضد تيروييدي در اين دوران مي¬توان استفاده كرد. از آنجا كه در برخي از مطالعات استفاده از متي‌مازول در دوران بارداري با عوارضي توأم بوده است برخي از صاحب‌نظران استفاده از پروپيل‌تيوراسيل را در دوران بارداري توصيه مي‌‌كنند. يد راديواكتيو براي درمان پركاري تيروييد در دوران بارداري نبايد تجويز شود. در‌صورتي‌كه درمان دارويي مؤثر نباشد تيروييدكتومي‌‌در سه ماهه دوم بارداري راه ديگري براي كنترل پركاري تيروييد در مادر باردار است. متي‌مازول داروي اصلي در دوران شيردهي است. نتيجه‌گيري: تشخيص و درمان پركاري تيروييد در دوران بارداري و شيردهي از اهميت خاصي برخوردار است. عدم تشخيص و درمان مناسب اين اختلال عوارض مهمي را براي مادر و جنين به همراه خواهد داشت.

Background and Aim: Poorly treated or untreated maternal overt hyperthyroidism may affect pregnancy outcome. Thyroid dysfunction and hyperthyroidism is present in about 0.3% and 2-3% of pregnancies respectively. Thyroid hyperfunction and hypofunction are more prevalent and usually go unrecognized. If thyroid dysfunction remained undiagnosed and has not been treated appropriately, would result in serious adverse pregnancy outcomes and treat both mother and her fetus. The aim of this review is to mention many aspects of hyperthyroidism in pregnancy and lactation in depth. Materials and Methods: Literature review was performed using MEDLINE between years 1960 and 2010, with the terms “Hyperthyroidism and pregnancy”, “Anti-thyroid drug and pregnancy”, “Radioiodine and pregnancy”, “Hyperthyroidism and lactation”, “Anti-thyroid drug and lactation ”, both separately and in conjunction with the terms “fetus”, “neonate” and “maternal”. We selected Proper study design of survey, case control and cohort studies, and clinical trials and review papers if the authors had at least four articles of their own in the list of references of review paper. The strategy used to search for articles was developed with the assistance of a research librarian. Results: Antithyroid drugs are the main therapy of maternal hyperthyroidism during the lactation. All forms of antithyroid drugs can be used in pregnancy. As there are some reports regarding teratogenicity of methimazole (MMI), Propylthiouracil (PTU) is preferred in the first trimester and should be replaced by MMI after this trimester. Radioiodine is absolutely contraindicated for treatment of hyperthyroidism in pregnancy. Subtotal thyroidectomy in second trimester is indicated if hyperthyroidism is uncontrolled. MMI is the mainstay of the treatment of postpartum hyperthyroidism, in particular during lactation. ‍Conclusion: Management of hyperthyroidism during pregnancy requires special considerations because maternal thyroid disease could have adverse effects on the mother, fetus and neonate.